از مجموع آنچه تاکنون بیان گردید، میتوان علل بزهکاری افراد مهاجر را، وضعیت اجتماعی محیط مقصد ، نداشتن مهارت های فنی و حرفهای مهاجرین و نداشتن مهارت های اجتماعی برای سازگاری با محیط مقصد
و رفتار دیگران با آنها دانست.
بنابرین برای کاهش بزهکاری افرادی که از محیطهایی که ما آنها را مبدأ مینماییم به محیطهایی که آنها را مقصد مینماییم، پیشنهادات زیر ارائه میگردد:
۱- بررسی ومشخص نمودن این مسأله که بیشترین مهاجرین به یک استان از کدام مناطق کشور هستند
و رفع کمبودهای محیطهای آنها.
۲- ایجاد و اشتغال در محیطهای مبدأ برای جلوگیری از مهاجرت اعضا آن به مناطق دیگر، بخصوص مراکز استانها.
۳- ایجاد محیطهای آموشی و تحصیلی کافی برای جلوگیری کردن از مهاجرت افراد برای ادامه تحصیل.
۴- ایجاد کارگاه های فنی و حرفهای آموزش افراد برای یادگیری حرفههایی که امکان استفاده از آنها وجود داشته و بتواند مایحتاج مهاجرین را فراهم نماید.
۵- کمکهای نقدی و غیرنقدی به کشاورزان برای جلوگیری از مهاجرین آنها یا فرزاندانشان به شهرها.
۶- آموزش همگانی افراد از طریق مراکز آموزشی، صدا و سیما و غیره برای حرمت نهادن به محیطهایی که در آن بزرگ شدهاند و تشویق آنها برای ماندن در آن محیطها.
۷- شناسایی شهرکهای مهاجر نشین و بهبود امکانات آنها و تغییر نگرش اعضا آن برای سازگاری بیشتر با افراد محیط مقصد و درک و جذب فرهنگ آن محیطها.
۸- آموزش ارتباطات انسانی به اعضا جامعه برای بهبود تعاملات خود.
۹- کنترل انتظامی بیشتر در محیطهایی که امکان بزهکاری در آن محیطها ، فراوانی بیشتری دارد.
۱۰- تأکید بر کنترلهای خانوادگی بیشتر بر روی نوجوانان و جوانان به منظور جلوگیری از بزهکاری در سطح جامعه. [۶۳]
گفتار چهارم:رسانههای گروهی
روی آوردن نوجوانان به استفاده بیش از حد رسانههای صوتی و تصویری، امری است که بر هیچ کس پوشیده نیست. این در حالی است که محصولات رایانهای ، فیلمها و مجموعه های پخش شده از رادیو
و تلویزیون (بویژه تلویزیون) مملوء از صحنه های خشن توأم با بدآموزی هستند و به طور غیر مستقیم
می توانند مروج بزه در بین نوجوانان باشند. شاهد این مدعا، سرقتها، گروگانگیریها وحتی قتلهایی است
که در چند سال اخیر در کشور رخ داده اند ومرتکبان آنها به تقلید از سریالها و فیلمها ، دست به این کار زدهاند.در عصر حاضر، شاهد پیشرفت روزافزون وسایل صوتی و تصویری و سرگرمیهای
رایانهای هستیم که مصادیق بارز آن را رادیو ،تلویزیون، اینترنت ، ماهواره و … تشکیل می دهند. این درحالی است که این وسایل از تمام پتانسیلهای موجود خود مانند رنگ، صوت، موسیقی و …. کمک می گیرند
تا برجنبه نمایشی خود بیفزایند و در مرحله اول، افراد را به استفاده هرچه بیشتر از این محصولات راغب کنند و سپس تأثیرات نامحسوس خود را بر فرد تحمیل کنند. علاقه شدید گروههای سنی مختلف بویژه کودکان
و نوجوانان به استفاده از این گونه محصولات ، به قدری است که هم در سطح خانواده ها، تنشهای گوناگونی را موجب شده و هم در سطح جامعه، معضلاتی را در پی داشته است. این درحالی است که گروهی
از دانشمندان معتقدند که بسیاری از فیلمها، چه تلویزیونی و چه سینمایی، آشکارا موجب تحریک و تشویق افراد به بزهکاری میشوند، مرزبندی ملی و اعتقادی را میشکنند و برای همه مخاطبان ،محصولاتی یک شکل و یکسان فراهم می آورند که به یکسان شدن سلایق افراد و حتی کم رنگ شدن ارزشهای جامعه میانجامد. ارزشها و هنجارهای اجتماعی، از مهمترین عوامل خودجوش در جهت کنترل افراد و کاهش بزه در جامعه هستند. اما نمایش روزمره صحنه های بدآموز و نابهنجار مانند قتل و دزدی و خشونت و … در فیلم ها، افراد
را در این صحنه ها آشنا میکند و با تکرار چنین صحنه هایی،ازقبح و بار منفی آن در ذهن مخاطبان میکاهد چنان که دیگر مانند گذشته، از شنیدن خبر رخدادهای فاجعه آمیز در سطح جامعه متأثر نمیشوند و رفته رفته حساسیت جامعه نسبت به این گونه موضوعات کم رنگ می شود.
هم اکنون تهیه و تولید محصولات صوتی و تصویری و سرگرمی، به صورت حرفه و تجارت درآمده است، به نحوی که هر تولید کننده تلاش دارد در این زمینه از رقیبان خود پیش بیفتد و برای توفیق در این عرصه به ناچار به تولید محصولاتی روی میآورد که با چاشنی احساس، هیجان ، اغراق وتخیل و …. همراه است. نوجوانان سرشار از احساس و هیجان هستند و به هیمن دلیل طعمههای مناسبی برای مقاصد سوء
تهیهکنندگان این محصولات به شمار میروند.[۶۴] مطالعات شرام، لایل و پارکر نشان میدهد تلویزیون به خودی خود، نه خوب است و نه بد. مهم ، رأی ببیندگان، ویژگیهای شخصیتی و محیط آنان است .به طور کلی ، تلویزیون، پیش از آنکه فعالیت به شمار آید، به بیدار کردن تمایلات میانجامد.[۶۵] پژوهشها نشان میدهد که بین استفاده بیش از ۵ ساعت از برنامه های تلویزیونی، با امکان بروز بزهکاری در نوجوانان رابطه وجود دارد. به نظر میرسد دلیل افزایش احتمالی بروز بزهکاری در نوجوانان بزهکار این است که این دسته ،از وقت آزاد بیشتری ،نسبت به نوجوانان غیر بزهکار برخوردارند. بنابرین از نظر کارشناسان مسائل آموزشی، پس از خانواده،مدرسه، و دانشگاه ، تلویزیون رکن چهارم تربیتی محسوب می شود و به همین دلیل باید در ساختار
[چهارشنبه 1401-09-30] [ 04:31:00 ب.ظ ]
|