۵- تحقیقی در سال ۱۳۹۱ ناظمی و خریدار تحت عنوان «تأثیر ابعاد زنجیره تأمین یکپارچه بر توانمندی‌های رقابتی در صنایع غذایی و آشامیدنی شهر مشهد »انجام شد. آن ها بیان کردند که این تحقیق تأثیر ابعاد زنجیره تأمین یکپارچه را بر توانمندی‌های رقابتی موردبررسی قرار می‌دهد. برای دستیابی ‌به این هدف، رابطه بین ابعاد زنجیره تأمین یکپارچه )یکپارچگی داخلی و یکپارچگی خارجی( و توانمندی‌های رقابتی )هزینه، کیفیت، تحویل، نوآوری محصول( با بهره گرفتن از یک مدل مفهومی موردمطالعه قرارگرفته است. داده ها از مدیران ۴۴ شرکت متوسط و بزرگ صنایع غذایی و آشامیدنی فعال در مراکز صنعتی مشهد، به روش پیمایشی جمع‌ آوری‌شده است. در این پژوهش از روش حداقل مربعات جزئی توسط نرم‌افزار Smart pls و رویه هالاند به منظور بررسی مدل‌های اندازه‌گیری و ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهد که یکپارچگی داخلی پیش‌نیازی برای یکپارچگی خارجی می‌باشد. مطالعه همچنین نشان می‌دهد که یکپارچگی داخلی و یکپارچگی خارجی تأثیر مثبتی روی بهبود توانمندی‌های رقابتی شرکت دارند. قابل‌ذکر است که یکپارچگی داخلی توانمندی‌های رقابتی را از طریق یکپارچگی خارجی نیز، بهبود می‌دهد.

۶- تحقیقی در سال ۱۳۹۲ توسط حسینی و شیخی تحت عنوان «یکپارچگی زنجیره تأمین و عملکرد شرکت در صنعت مواد غذایی ایران» انجام شد. آن‌ ها بیان می‌کنند که در طول دو دهه گذشته، دیدگاه‌های مختلفی از منظر پژوهشگران مختلف در زمینه‌ی مدیریت زنجیره تأمین موردبررسی قرارگرفته است که یکی از مباحث مهم در این زمینه، مفهوم یکپارچگی زنجیره تأمین است. در واقع، یکپارچگی زنجیره تأمین فرصت‌های عمدهای برای شرکت فراهم می‌سازد تا سطح عملکرد و موقعیت بازار خود را ارتقا دهد. امروزه، زنجیره تأمین به عنوان یک اصل مهم موردتوجه مدیران شرکت‌ها قرارگرفته است و مدیران علاوه بر تمرکز بر فعالیت‌های داخلی شرکت خود، در پی برقراری روابط بلندمدت و مبتنی بر تعهد و اعتماد با تأمین‌کنندگان و مشتریان خود هستند. این پژوهش درصدد است تا مبحث یکپارچگی زنجیره تأمین و چگونگی اثرگذاری آن بر عملکرد شرکت را موردبررسی قرار دهد. انجام این مورد از طریق شناسایی روابط سه‌جانبه میان سطح یکپارچگی زنجیره تأمین، بهره‌گیری از عملیات مدیریت زنجیره تأمین و عملکرد شرکت حاصل می‌شود. بدین ترتیب، راهبرد یکپارچگی زنجیره تأمین می‌تواند با راهبرد رقابتی شرکت همسو شود و ‌بنابرین‏، مجموعه‌ای از راهبردهای مفید فراهم شود. با توجه با نتایج حاصل از تجزیه‌و تحلیل داده ها از طریق نرم‌افزار لیزر در بررسی شرکت‌های تولیدی مواد غذایی در ایران، می‌توان عنوان نمود که یکپارچگی زنجیره تأمین دارای اثر مستقیم بر عملکرد شرکت نیست، بلکه این اثرگذاری به طور غیرمستقیم، از طریق متغیر میانجی عملیات مدیریت زنجیره تأمین، صورت می‌پذیرد؛ به عبارت دیگر، یکپارچگی زنجیره تأمین، در ابتدا، عملیات مدیریت زنجیره تأمین شامل عملیات تدارکات، تولید و توزیع را بهبود می‌دهد و از طریق این عوامل، عملکرد شرکت را ارتقا می‌بخشد.

۷- تحقیقی در سال ۱۳۹۲ توسط شجاعی و قجاوند تحت عنوان «همکاری میان سازمانی و عوامل مؤثر در بهبود آن در زنجیره تأمین» انجام شد. آن ها بیان می‌کنند که همکاری میان سازمانی، به عنوان یکی از مفاهیم نوین در مدیریت زنجیره تأمین، موردتوجه بسیاری از محققین و پژوهشگران واقع‌شده است؛ ازاین‌رو در پژوهش حاضر، ارتباط دودسته عوامل درون‌سازمانی که دربرگیرنده متغیرهایی همچون استراتژی و فناوری سازمان هستند و عوامل میان سازمانی که اعتماد میان طرفین و منابع ورودی مشترک را شامل می‌شوند با سطح همکاری میان سازمانی در زنجیره تأمین ایران‌خودرو مورد آزمون قرارگرفته است. در این تحقیق از دو نرم spss و لیزرل برای تحلیل داده ها و آزمون متغیرهای تحقیق استفاده شده و درنهایت مدل معادلات ساختاری از متغیرهای افزار تحقیق طراحی گردیده است. نتایج به دست‌آمده نشان می‌دهد به‌استثنای فناوری، میان سایر عوامل با همکاری میان سازمانی، ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.

۸- تحقیقی در سال ۱۳۹۳ شفیعی و تارمست تحت عنوان «تأثیر فرایندهای مدیریت زنجیره تأمین بر مزیت رقابتی و عملکرد سازمانی (مطالعه موردی شرکت ساپکو)»انجام شد.آن ها بیان کردند که در طی چند سال اخیر در نظریه ها و تحقیقات مختلفی، مدیریت زنجیره تأمین به عنوان یک سازه اصلی مرتبط با عملکرد سازمانی مطرح‌شده است. با توجه به گسترش روزافزون رویکرد مدیریت زنجیره تأمین، تحقیق حاضر به بررسی تأثیر آن بر عملکرد سازمانی از طریق مداخله مزیت رقابتی پرداخته است. ‌به این منظور پژوهشگران ضمن مرور کامل مبانی نظری پژوهش و با بهره گرفتن از روش توصیفی پیمایشی و با انتخاب اعضای نمونه آماری به روش تصادفی از بین اعضای مجموعه زنجیره تأمین شرکت طراحی و تأمین قطعات ایران‌خودرو (ساپکو)، فرضیه‌های پژوهش را با استفاده روش معادلات ساختاری و رگرسیون موردسنجش قرار داده‌اند. نتایج پژوهش نشان داد که مدیریت زنجیره تأمین به طور مستقیم مزیت رقابتی و نیز عملکرد سازمانی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. همچنین مزیت رقابتی با عملکرد سازمانی رابطه معنی‌دار دارد؛ اما با مداخله مزیت رقابتی، شدت رابطه میان مدیریت زنجیره تأمین و عملکرد سازمانی تقویت می‌شود. درنهایت آزمون برازندگی مدل بیانگر برازندگی مدل و مناسب بودن آن برای مجموعه زنجیره تأمین شرکت ساپکو است.