نتایج برخی از تحقیقات اهمیت جریان های نقدی را در مقایسه با سود مطرح می‌کنند. مثلا یافته های شیوا کمار(۲۰۰۲) نشان می‌دهد که رابطه جریان های نقدی با قیمت سهام قوی تر از رابطه سود با قیمت سهام است. همچنین آندریاس(۲۰۰۳) نشان داد که اولا ، جریان های نقدی محتوای اطلاعاتی بیشتری در تشریح بازده سهام و در مقایسه با سود دارند ثانیاً ، زمانی که سود داراری ثبات نمی باشد جریان های نقدی نقش با اهمیت تری در بازار سهام نسبت به سود ایفا می‌کنند و اهمیت بیشتری می‌یابند.(حقیقت و قربانی،۱۳۸۶) نارسائی محتوایی، اثر روش های مختلف اندازه گیری و ذهنی بودن سود ، از عواملی است که اهمیت جریان های نقدی را مضاعف می‌سازد.

اما امروزه نقد حاصل از فعالیت های عملیاتی به تنهایی نمی تواند به عنوان توانایی واحد تجاری برای ایجاد جریان های نقدی تلقی گردد. به دلیل اینکه نقد حاصل از فعالیت های عملیاتی، نقدی است که نه تنها باید در دارایی های ثابت جدید سرمایه گذاری شود تا شرکت بتواند سطح جاری فعالیت های خود را حفظ نماید بلکه بخشی از آن نیز باید به منظور رضایت سهام‌داران با عنوان سود تقسیمی یا بازخرید سهام بین آن ها توزیع گردد. از این رو باید به جریان نقدی آزاد نیز مورد توجه قرار گیرد.(تهرانی و باقری،۱۳۸۷)

۲-۵-۳)معیارهای نرخ رشد

همواره دغدغه ای که سهام‌داران را تحت تاثیر خود قرار داده است پیش‌بینی تغییرات قیمت سهام می‌باشد. سرمایه گذاران با بهره گرفتن از مدل هایی نظیر قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای سعی در پیش‌بینی بازده سهام را داشته و دارند. یکی از این عوامل ضریب بتا است که در این مدل قیمت گذاری از آن استفاده می شود. اما تحقیقاتی که اخیراً در دنیا صورت گرفته است، شواهدی را ارائه داده‌اند که استفاده از ضریب بتا به عنوان شاخص ریسک سیستماتیک توان تشریح رابطه بین ریسک و بازده را برای دوره های بلندمدت از دست داده و لذا استفاده قیمت گذاری سرمایه گذاری را به چالش کشیده است.تحقیقات اخیر تاثیر متغیرهایی مانند رشد فروش و بحران های مالی بر بازده سهام به اثبات رسانده اند.(حقیقت و موسوی،۸۶)

مثلا میچیلیدیز و دیگران تاثیر رشد فروش و دو متغیر اندازه شرکت و نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار را بر بازده سهام برای شرکت های پذیرفته شده در بورس آتن بین سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۳ مورد بررسی قرار دادند. نتایج تحقیقات آن ها حاکی از این بود که رشد فروش و دو متغیر دیگر قادر به پیش‌بینی بازده سهام می‌باشند. (Michailidis,2006)

رشد فروش، یکی از شاخص های ارزیابی فعالیت شرکت می‌باشد.رشد مستمر درآمد فروش و سود شرکت منجر به آن می شود که بازار ریسک کمتری را برای شرکت در نظر بگیرد.جانسون و سوئنسن در تحقیقات خود ‌به این نتیجه رسیدند که شرکت هایی که نرخ رشد بالاتری دارند، سایر معیارهای عملکرد مالی آن ها نسبتا وضعیت بهتری را دارا می‌باشند. آن ها معتقدند که نرخ رشد تاثیر مثبتی بر سودآوری و در نتیجه جریان های نقدی خواهد داشت . آن ها در تحقیقات خود مشاهده نمودند که شرکت هائی قیمت سهام بالاتری دارند که نرخ رشد بالاتری دارند. (Johnson& Soenen,2003)

برخی از متخصصان امور مالی، رشد سود را شاخصی گمـراه کننده برای تعییـن عملکرد شرکت می داننـد

و عقیده دارند نرخ رشد به تنهایی معیار مناسبی نمی باشد زیرا شناسایی منشای این رشد مهمتر است.(جهانخانی و ظریف فرد،۱۳۷۴)

۲-۶) هزینه سرمایه^[۳۳]

برای تعیین ارزش شرکت از طریق معیارهای ارزش افزوده اقتصادی و جریان نقدی آزاد نیاز است که ارزش فعلی این مقادیر محاسبه گردند. برای تعیین ارزش فعلی از معیار هزینه سرمایه استفاده می شود. هزینۀ سرمایه از مهمترین ملاحظاتی است که باید در تأمین سرمایه مورد توجه قرار گیرد و در این راستا، باید اطمینان حاصل شود سود حاصل از محل سرمایه گذاری‌ها بیش از هزینۀ سرمایۀ آن باشد. اگر نرخ بازده سرمایه گذاری، بیش از هزینه سرمایه آن باشد مابه التفاوت نرخ بازده و هزینه سرمایه به صورت سود نصیب سهام‌داران خواهد شد. ‌بنابرین‏، هزینۀ سرمایه حداقل نرخ بازده ای است که شرکت باید تحصیل نماید تا بازده مورد نظر سرمایه‌گذاران در شرکت، تأمین گردد. یعنی نرخ ‌بازدهی که تحصیل آن برای حفظ ارزش بازار شرکت یا قیمت سهام آن ضروری است و شرکت این بازده را از سرمایه‌گذاری به دست می‌آورد تا بتواند انتظارات سرمایه گذارانی را تأمین کند که وجوه بلند مدت شرکت را فراهم آورده‌اند. هزینه سرمایۀ شرکت را برآوردی از «میانگین موزون» بازده مورد انتظار سرمایه گذاران در اوراق بهادار می‌باشد.برای حل مشکلات مربوط به انجام برآورد بازده مورد انتظار، نگرشی ساده کننده وجود دارد که ‌بر اساس آن، برای هر شرکت به طور خاص ترکیبی از اوراق بهادار در ساختار سرمایه آن وجود دارد. اما مشکل در سطح کلی شرکت به وجود می‌آید زیرا نمی توان بازده را به صورت کمی و برای کل شرکت محاسبه نمود. محاسبۀ بازده در این رابطه اطلاعاتی را ‌در مورد وضعیت سودآوری، سرمایه گذاری و نحوۀ تصمیمات تأمین مالی را ارائه می کند که ممکن است بیشتر از بازده مورد توجه باشند. ( طالب پور ،۱۳۸۷)