_______________________________________________________________

۱– Conservatism

بر این اساس در این پژوهش از دو مورد از پرکاربردترین معیارهای اندازه گیری محافظه کاری به شرح زیر استفاده شده است :

-۱ معیار مبتنی بر اقلام تعهدی

برای اندازه گیری شاخص محافظه کاری حسابداری مبتنی بر اقلام تعهدی، از مدل گیولی و هین( ۲۰۰۰ ) استفاده شده است. شاخص محافظه کاری بر اساس مدل مذبور به صورت زیر محاسبه می شود:

جریان نقدی حاصل از عملیات – هزینه استهلاک +سود عملیاتی

(۱- )* ――――――――――――――――――――――――= شاخص محافظه کاری

جمع داراییها در اول دوره

اقلام تعهدی عملیاتی ازتفاوت سود خالص و جریان نقدی عملیاتی بعلاوه هزینه استهلاک به دست می‌آید. به عقیده گیولی و هین رشد اقلام تعهدی می‌تواند شاخصی از تغییر در درجه محافظه کاری حسابداری در طول یک دوره بلند مدت باشد. یعنی محافظه کاری حسابداری منجر به افزایش اقلام تعهدی در طول زمان می‌گردد و هرچه در فرمول فوق ، این نسبت بزرگتر باشد ؛ محافظه کاری نیز بیشتر خواهد بود.

در فرمول فوق برای کنترل عامل تورم بر اقلام تعهدی و تغییرات محافظه کار ی و همچنین برای همگن کردن اطلاعات در سطح شرکت‌ها با اندازه های مختلف و همچنین برای کاهش ناهمسانی واریانس در باقی مانده مدل، متغیر های پژوهش بر جمع دارایی ها تقسیم شده است.

-۲ معیار مبتنی بر ارزش بازار

احمد و دولمان از نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار و ضرب آن در عدد ( –۱) به عنوان معیار محافظه کاری استفاده کردند. از آنجا که محافظه کاری معمولا منجر به کمتر از واقع نشان دادن ارزش دفتری حقوق صاحبان سهام نسبت به ارزش بازار آن می شود، شرکت‌های استفاده کننده از حسابداری محافظه کارانه تر، دارای نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار کمتری هستند؛ به عبارت دیگر رابطه ی نسبت ارزش دفتری به ارزش بازار با محافظه کاری معکوس است، که با ضرب آن در عدد ( –۱) نسبت مستقیمی از محافظه کاری به دست می‌آید )احمد و دولمان ۲۰۰۷،۴۳)

۱-۱۳-۲-۲) کیفیت حسابرسی۱ :

درمیان تحقیقات انجام شده درمورد کیفیت حسابرسی، برخی تحقیقات از بندهایی که حسابرس در ارتباط با تداوم فعالیت صاحبکار در گزارش خود منظور ‌کرده‌است و میزان صحت این بندها در پیش‌بینی ورشکستگی صاحبکار استفاده نموده اند. مانند تحقیقات انجام شده توسط سیترون(سیترون و تافلر۱۹۹۲،۲۲) کراس ول و همکاران (کراس ول ولافتون۲۰۰۲،۳۳) از این دست می‌باشد.

ابراهیم کرد و سیدی در بخشی از تحقیق خود برای اندازه گیری کیفیت گزارش حسابرسی و بررسی ارتباط آن با مدیریت سود، از تعداد بندهای شرط گزارش استفاده نموده اند(ابراهیم کردلر و سیدی ۱۳۸۷،۱۵).

در این تحقیق به گزارشاتی که در آن ها بندهای شرط کمتر از عدد میانه باشد، عدد صفر و در غیر اینصورت عدد یک تعلق می‌گیرد.

۱-۱۳-۲-۳) متغیر اندازه حسابرس ۲:

تقریبا تمامی محققان با تقسیم کردن مؤسسات حسابرسی به دو دسته بزرگ و کوچک و در نتیجه نسبت دادن عدد یک و صفر ‌به این متغیر، آن را اندازه گیری کرده‌اند . مانند پژوهش‌های انجام شده توسط کراس ول (کراس ول ولافتون۲۰۰۲،۳۳) .

در ایران نیز معمولا از این روش جهت محاسبه اندازه مؤسسه حسابرسی استفاده شده است (ابراهیم کردلر و سیدی ۱۳۸۷،۱۵)

در این تحقیق نیز از نوع مؤسسه حسابرسی به منظور اندازه گیری این متغیر استفاده شده است. متغیر مذبور برای شرکت هایی که توسط سازمان حسابرسی مورد رسیدگی قرار گرفته اند؛ یک و برای شرکتهایی که توسط مؤسسات حسابرسی معتمد بورس اوراق بهادار تهران مورد رسیدگی قرار گرفته اند، صفر است.

۱-۱۳-۲-۴) متغیر دوره تصدی حسابرسی۳ :

در صورتی که دو شرکت یکسان از هر نظر ، مورد رسیدگی یک مؤسسه‌ قرار گیرد ولی مدت زمان رسیدگی و سال‌های مورد رسیدگی هر دو شرکت یکسان نباشد و مدت زمان رسیدگی یکی از آنان طولانی تر از

________________________________________________________________

    1. Quality Auditor

    1. Auditor size

  1. Auditor Tenure

دیگری باشد به دو دلیل زیر لزوماًً کیفیت گزارش حسابرسی یکسانی را به دنبال ندارد:

    1. شناخت بیشتر از سیستم کنترل های داخلی و صنعت صاحبکار در سنوات طولانی، توانایی حسابرسی را در کشف تحریفات با اهمیت افزایش می‌دهد.

  1. به دلیل افزایش ارتباطات طولانی در سنوات مختلف میزان استقلال حسابرس کاهش یافته و ممکن است از انحرافات چشم پوشی شود.

در کشورهای مختلف از جمله آمریکا ، انجمن حسابداران رسمی اعضاء خود را مکلف نموده اند ، هر هفت سال یکبار کار رسیدگی به شرکت‌های بورسی را از یک شریک به شریک دیگر انتقال دهند .

در ایران، فرایند چرخش مؤسسات حسابرسی در سال‌های گذشته به دلیل محدود بودن انجام فعالیت حسابرسی توسط چند مؤسسه‌ بزرگ از جمله، مؤسسه‌ حسابرسی صنایع ملی و سازمان برنامه، مؤسسه‌ حسابرسی بنیاد مستضعفان و مؤسسه‌ حسابرسی شاهد به شکل مدون و رسمی و در قالب مفاد قانونی وجود نداشت و فقط ‌گروه‌های حسابرسی مسئول انجام تعدادی از کارهای خاص با نظر مدیران مؤسسه‌ مورد چرخش قرار می گرفتند.

پس از ادغام مؤسسات فوق و تشکیل سازمان حسابرسی، به دلیل تنوع صاحبکاران و زیاد بودن تعداد آن ها و به منظور اعمال کنترل و بررسی بیشتر، ‌گروه‌های حسابرسی مسئول انجام کار در دوره های زمانی با میانگین سه سال مورد چرخش قرار می گیرند. این جابجایی ممکن است مسئولیت انجام حسابرسی یک شرکت را از یک مدیر سلب و به مدیر دیگری در داخل سازمان حسابرسی محول کند. فرایند چرخش صرفاً بین گرو ههای مختلف در درون سازمان حسابرسی انجام می شود و در زمره قانون چرخش مؤسسات حسابرسی همگام و هم مفهوم با سایر کشورها قرار نمی گیرد.

سازمان بورس و اوراق بهادار تهران، در راستای حمایت از حقوق و منافع سرمایه گذاران، ساماندهی و توسعه بازار اوراق بهادار و نظر به ضرورت نظارت عالیه بر امور بازار سرمایه، در تاریخ ۸مرداد ۱۳۸۶ ، دستورالعمل مؤسسات حسابرسی معتمد سازمان بورس و اوراق بهادار را که چرخش منظم مؤسسات حسابرسی را در دوره های زمانی چهار ساله الزامی می نمود، تصویب کرد (سازمان بورس اوراق بهادار، ۱۳۸۶)

نتیجه مطالعات جانسون و همکاران که اگر دوره تصدی حسابرس کوتاه مدت باشد نسبت به حالتی که میان مدت یا بلند مدت باشد، اقلام تعهدی بیشتر شده و اعمال فشار بر شرکت‌ها کاهش می‌یابد در نتیجه کیفیت سود نیز پایین است، ‌به این صورت که اگر دوره تصدی کوتاه مدت باشد۲)تا (۳سال نسبت به زمانی که دوره تصدی متوسط است۴)تا( ۸سال اقلام تعهدی غیر مترقبه بیشتر می‌باشد(فرانکل وجانسون۲۰۰۲ ،۷۷).

لذا با توجه به توضیحات فوق در صورتی که در طی دوره پژوهش ۵ ساله، حسابرس بیش از ۳ سال، حسابرس شرکت صاحبکار بوده باشد، مقدار متغیر مجازی دوره تصدی حسابرس برابر با یک و در غیر این صورت مقدار آن برابر با صفر در نظر گرفته می شود.

        1. متغیر نوع اظهار نظر حسابرس۱:

اگر اظهار نظر حسابرس در طی دوره مورد رسیدگی مقبول باشد عدد یک و در غیر اینصورت به آن عدد صفر داده خواهد شد.

        1. اندازه شرکت۲ :
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...