بندون و همکاران( ۲۰۰۴) زولکارنین( ۲۰۰۶) وصالحی( ۲۰۰۹ ) طی پژوهشی به بررسی تاثیر خدمات غیر حسابرسی بر استقلال حسابرس پرداخته‌اند. نتیجه پژوهش نشان می‌دهد که ارائه همزمان خدمات حسابرسی وغیر حسابرسی توسط یک گروه حسابرس تاثیر منفی بر استقلال حسابرس دارد.

۲-۲۰-استنباط استفاده کنندگان درباره استقلال حسابرس :

به طور کلی ،استفاده کنندگان صورت های مالی؛ موضوعات متفاوت ومهمی را درباره استقلال حسابرسان بیان می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که این تنوع موضوعات به تفاوت های دانش وتجربیات بین استفاده کنندگان و حسابرسان مربوط می شود. درک نتایج اثرات خدمات مشاوره براستنباط استفاده کنندگان پیچیده است اما این نکته اساسی وجود دارد که به اعتقاد استفاده کنندگان صورت های مالی، مبالغ نسبتاًکوچک خدمات مشاوره، اثرات کمی روی استقلال حسابرسان دارند وجداسازی کارکنان خدمات مشاوره نیز استقلال مورد نظر حسابرسان را افزایش می دهدبرخی شواهد حاکی از این است که استفاده کنندگان اعتقاد دارند مبالغ بزرگ خدمات مشاوره، استقلال حسابرس را کاهش می‌دهد.

محرک ها ومبانی که کاهش استقلال حسابرسی را اصلاح می‌کند: خطرات ناشی از قوانین وزیان ناشی از دست دادن شهرت و آبرو، پیامد های اقتصادی متعددی دارد وروی قضاوت های حسابرسان اثر می‌گذارد. از سوی دیگر طبق بررسی های به عمل آمده ساختار های اساسی مانند بررسی همپیشگان وکمیته های حسابرسی، نیروهای متقابلی را ارائه می‌کنند که به حسابرسان کمک می‌کند تا استقلال خودرا حفظ کنند.

اثرات مقررات پیشنهادی بر صلاحیت حرفه ای حسابرس وکیفیت حسابرسی :

از ‌آنجا که کیفیت حسابرسی، به استقلال ومهارت حسابرس بستگی دارد باید افزایش یا کاهش مهارت حسابرسی مورد توجه قرار گیرد. عملکرد حسابرس به شدت به توانایی ذاتی او درحل مسایل، تجربیات ودانش خاص وظیفه بستگی دارد. ‌بنابرین‏ در صورت کاهش توانایی کارکنان حرفه ای مؤسسات حسابرسی توسط مقررات پیشنهادی، کیفیت حسابرسی می‌تواند صدمه بیند. (آلبریخت وساک ۲۰۰۰)

استنباط استفاده کنندگان از عدم اجرای خدمات غیر حسابرسی برای استقلال حسابرس :

تفسیر بر این است که مقررات پیشنهادی حداقل دربرخی از قسمت های آن ، دارای استنباط غیر واقعی از استقلال ظاهری است. با توجه به تحقیقات درباره استنباط استفاده کنندگان صورت های مالی درباره استقلال حسابرس باید در مقررات پیشنهادی موارد زیر مورد توجه قرار گیرد:

اولاً: استفاده کنندگان صورت های مالی باید این اعتقاد کلی را داشته باشند که استقلال حسابرسی برای انجام وظایف درست بازار های سرمایه ضروری است.

ثانیاًً: مقررات موجود دررابطه با مؤسسات حسابرسی درمورد جداسازی کارکنان حسابرسی وغیر حسابرسی باید شفاف شود. به طورکلی تحقیقات، پیشنهاداتی را ارئه می‌کند که ‌بر اساس آن مؤسسات حسابرسی باید به دو مؤسسه‌ مشاوره ‌و حسابرسی جداگانه تفکیک شوند که احتمال کمی دارد این موضوع منجر به تغییر زیادی دراستنباط استفاده کنندگان از استقلال حسابرس شود. بالاخره اگر چه برای استفاده کنندگان صورت های مالی اطمینان از استقلال حسابرس اهمیت بسیاری دارد. اما استفاده کنندگان ممکن است ‌گروه‌های مناسبی نباشند که از آنان به عنوان افراد معقول برای ارزیابی آن فعالیت های خاصی استفاده گردد. (‌فصل‌نامه خبری ،اطلاع رسانی سال سوم –شماره های هشتم ونهم ،، ۱۳۸۵)

‌نیک‌بخت ‌و مهربانی (۱۳۸۵)درپژوهش خود ‌به این نتیجه رسیدند که ارائه خدمات غیر حسابرسی مانند اصلاح حساب، خدمات دفتر داری، ثبت های حسابداری و تهیه صورت های مالی، خدمات حسابرسی داخلی، خدمات وظایف مدیریتی، خدمات مشاوره ی مدیریت توسط مؤسسات حسابرسی به صاحبکاران خوددر همان سالهایی که حسابرسی آن شرکت را به عهده داشته اند استقلال حسابرس را مخدوش می کند.

سجادی ‌و ابراهیمی مند (۱۳۸۴)درپژوهشی ‌به این نتیجه رسیدند که از نظر حسابرسان مستقل، وجود کمبته حسابرسی صاحبکار عامل افزاینده استقلال حسابرس می‌باشد.

1. 1. -MAUTZ& SHARAF۲ – FLINT ↑

1. 1. -MAOTEZ & SHERF ↑

1. 1. -TORENTO ↑

1. 1. -KARISMAS ET AT ↑

1. 1. -Peeter vinch ↑

1. 1. ۱-MORFI ↑

1. 1. -ahmad ali yazdanpanah ↑

1. 1. -AMRi & palizan & jajooi ↑

1. 1. -SMITCH&KIDA،۱۹۹۱،۴۸۹ ↑

1. 1. -IMHOFF ↑

1. 1. -lord ↑

1. 1. ۲-ychivi ↑

1. 1. -vebster ↑

1. 1. -di anjelo۳-nep ↑

1. 1. -blord&nidis۲-shotoz

      ۳-gol

      ۴-agasr&doping ↑

1. 1. -bartlet۲-teo & lim ↑

1. 1. -park ↑

1. 1. -esklaef۲-doich&sir monik ↑

1. 1. -di anjelo ↑

۲-۵- تعاریف گردشگری(توریسم)

گردشگری دارای مفاهیم متفاوتی از دیدگاه صاحب نظران مختلف است و لذا با جستجو در متون مختلف در زمینه ی گردشگری تعاریف متفاوتی را از گردشگری می توان استنباط کرد . با توجه به اینکه رسیدن به یک تعریف جهادی غیر ممکن است اجماعاتی ‌در مورد بعضی از جنبه‌های تعریفی گردشگری وجود دارد.

توریسم از کلمه تور به معنی گشت و گذار و ایسم به معنی اصول ، اصالت و مکتب تشکیل شده است و ریشه ی یونانی به نام تورونیس دارد که از یونان به اسپانیا و فرانسه و در نهایت به انگلستان راه پیدا ‌کرده‌است.کولتمن مفهوم کلی توریسم را این گونه بیان می‌کند :«مسافرتی است کوتاه مدت که از نقطه ای شروع و در نهایت به همان جا باز می‌گردد و در طول مسافرت بر اساس یک برنامه و سند خاص مکان ها و جاهای متعددی دیده می شود و مبالغ زیادی از ارزی که جهانگردان خرج می‌کنند عاید کشور میزبان می‌گردد.»(کولتمن^[۱۵]،۱۹۸۹).

گردشگری عبارت است از مجموعه ای از فعالیت ها که در ایام فراغت انجام می شود البته نه در جهت انجام کار و امور وابسته به آن که به منظور استراحت،بازیابی نیروی از دست رفته ، افزایش شناخت، آگاهی روابط انسانی و … ، این مجموعه فعالیت ها می بایست در سفر و اقامت در مناطقی غیر از مسکن و ماوای همیشگی باشد.(ویدل و بول^[۱۶]،۱۹۹۷)

پل روبر می‌گوید : گردشگری عمل مسافرت کردن و طی مسافت نمودن و رفتن به جایی غیر از مکان همیشگی و متعارف زندگی به منظور تفنن و لذت بردن است و توریست کسی است که این کار را انجام می‌دهد، به دلیل کنجکاوی یا بیکاری و برای لذت بردن، تفریح ، ورزش و یا سفر به منظور ادعای این که مسافرت می رود (محلاتی ، ۱۳۸۰)

سازمان جهانی جهانگردی (WTO) می‌گوید جهانگردی به عمل فردی که به مسافرت می رود و در آن مکان که خارج از محیط زندگی وی است برای مدتی کمتر از یک سال جهت تفریح ، تجارت و دیگر هدف ها اقامت نماید گفته می شود.

گردشگری به مجموعه فعالیت هایی اطلاق می‌گردد که در جریان مسافرت یک گردشگر اتفاق می افتد که شامل مواردی نظیر برنامه ریزی سفر ، مسافرت به مقصد، اقامت ، بازگشت وحتی یادآوری خاطرات سفر نیز می شود. اقداماتی نظیر خرید کالاهای مختلف و تعامل میان میزبان و میهمان را که گردشگر به عنوان بخشی از سفر انجام می‌دهد هم در زمره ی فعالیت های جهانگردی به حساب می‌آید (لومسون،۲۰۰۱ )^[۱۷].

۲-۶- تعریف گردشگر (توریست)

در فرهنگ فارسی توریست به سیاح و جهانگرد ترجمه شده و به مفهوم کسی که در کشورها و شهرها بگردد و سیاحت کند(عمید،۱۳۷۷).

تعریف سازمان بین‌المللی جهانگردی(WTO) از گردشگر این گونه است : جهانگرد کسی است که به کشورهایی که در آن اقامت دائم ندارد سفر می‌کند و هدفش انجام فعالیت های درآمدزائیست و در داخل مرزهای کشوری که به آن سفر می‌کند حداقل یک شب و کمتر از یک سال اقامت می کند (فیض بخش،۱۳۵۵).

برنکر عضو انستیتوی بررسی جهانگردی در وین در تعریف توریست می نویسد : هنگامی که تعدادی از افراد یک کشور به منظور گذراندن ایام تعطیل ،دیدن آثار تاریخی ، شرکت در مسابقات ، دیدن اقوام و خویشان محل اقامت خود را ترک می‌کنند به آن ها جهانگرد می‌گویند(چاک وای،۲۰۰۳)^[۱۸].

بنا به عقیده دانشمند انگلیسی به نام اجلوی ، جهانگردان کسانی هستند که در نقاط امن پس اندازهای خود را با میل و رغبت جهت گذراندن اوقات فراغت و شاد زیستن خرج می‌کنند (افصح حسینی،۱۳۸۵).

گردشگر کسی است که برای مدتی دست کم یک شب و بیش از یکسال به کشوری غیر از وطن یا محل سکونت معمولی مسافرت می‌کند و هدف او کار کردن و پول در آوردن در آن کشور نیست.این تعریف شامل کسانی می شود که برای تفریح ، گردش و گذراندن روزهای تعطیل، دیدار از دوستان و بستگان، کارهای تجاری و حرفه ای و… برای تامین هدف های دیگر به مسافرت می‌روند (گی ، ۱۳۸۲)^[۱۹].

۲-۷- گردشگری ورزشی

در ۲۵ اکتبر ۱۹۹۹ توافقنامه‌ همکاری بین کمیته ملی المپیک و سازمان جهانی توریسم درLaw Sanne امضا شد. علی رغم حوزه محدود و کوچک دو بنگاه فوق این دو بنگاه در سطح کلان بسیار قابل اهمیت هستند که این حاکی از ارتباط نزدیک بین این دو در سطح بزرگتردارد، این دو به عنوان نیروی محرکه جامعه جهانی در ابتدای قرن ۲۱ می‌باشد.

در ارتباط با تعاریف و مفاهیم مرتبط با گردشگری ورزشی محققان تعاریف مختلف و دسته بندی های مختلفی ارائه کرده‌اند و کارهای تحقیقی مختلفی انجام داده‌اند . این کارها در بعضی از نکات و موضوعات مشترک بوده و در بعضی از جنبه ها تفاوت هایی هم دارند . برای درک بهتر مفهوم گردشگری ورزشی و ابعاد مختلف آن در این قسمت نظرات و تعاریف ارائه شده توسط محققان و صاحب نظران مختلف ذکر می شود.

هینچ و هایام(۲۰۰۲) گردشگری ورزشی را مسافرت به دلایل غیر تجاری برای مشاهده یا شرکت در فعالیت های ورزشی که دور از محل زندگی می‌باشد عنوان کردند . گردشگری ورزشی عبارت است از سفری نشاط آور که افراد را با انگیزه شرکت در فعالیت های فیزیکی و یا لذت از جاذبه های ورزشی تشویق به سفر و دوری موقت از محل سکونت خود می‌کند.

گردشگری ورزشی شامل مسافرت برای شرکت در یک مراسم ورزشی به صورت منفعل (تماشای رویدادهای ورزشی و موزه های ورزشی و…) یا فعال (اسکی ، گلف و…) می‌باشد(فرزین ،۱۳۸۴).

گردشگر ورزشی شخصی است که توسط یک تور ورزشی ، از رشته ورزشی مورد دلخواه خود به عنوان تماشاچی ، همانند بازی های آسیایی ، جهانی و یا بازی های ویژه بانوان بازدید و یا تمایل دارد در رویدادها مشارکت نماید.(مجتبوی،۱۳۸۴).

در کل گردشگری ورزشی سه نوع است و سه رفتار عمده را در بر می‌گیرد:

1. 1. شرکت کردن (گردشگری ورزشی فعال).

1. 1. تماشا کردن (گردشگری ورزشی رویداد یا غیر فعال).

1. بازدید کردن از جذابیت های شهور مربوط به ورزش مثل بازدید از شخصیت های ورزشی ، موزه های ورزشی ، ورزشگاه های مهم و غیره (گردشگری خاطرات ورزشی) (گیسون،۲۰۰۵).

در تقسیم بندی دیگری گردشگری ورزشی رابا توجه به هدف مسافرت به سه دسته تقسیم کرده‌اند:

1. 1. شرکت کننده گان در رویدادها.

1. 1. تماشاگران.

1. دوستداران ورزشی (نگووا^[۲۰] و همکاران ۱۹۹۶)

گامون و رابینسون(۱۹۹۷)گردشگری ورزشی را به دو بخش نرم(soft) و سخت (hard) تقسیم کردند و آن ها رابه این صورت تعریف نمودند.گردشگر ورزشی سخت فردی است که به منظور مشارکت فعال در یک رقابت ورزشی شرکت می‌کند و گردشگر نرم کسی است که در فعالیت تفریحی تا رقابتی شرکت می‌کند و به عنوان کسی که به دنبال اوقات فراغت است در گردشگری ورزشی شرکت می‌کند.

۲-۸- دیدگاه گامون و رابینسون(۱۹۹۷) ‌در مورد گردشگری ورزشی

گامون و رابینسون دو تعریف از گردشگری ورزشی و ورزش گردشگری ارائه کرده‌اند:

گردشگری ورزشی : افراد یا گروه هایی از مردم که هنگام مسافرت یا اقامت در محلی خارج از محیط زندگی شان ، به طور فعال یا غیر فعال در یک ورزش رقابتی یا تفریحی شرکت می‌کنند(ورزش به عنوان اولین هدف مسافرت است).

در زمینه کیفیت خدمات می توان آن را به ‌عنوان یک اندازه گیری از چگونگی سطح خدمت ارائه شده با انتظارات مشتری مطابقت می‌کند تعریف کرد (لویس و بومس، (۱۹۸۳٫ دیگر نویسندگان همچنین بیان کردند کیفیت خدمات ادراک شده عقیده مشتری را ‌در ارتباط با برتری و متمایز بودن یک محصول یا خدمت منعکس می‌کند (زیتامل، ۱۹۸۸ )در تحقیقات صورت گرفته در زمینه کیفیت خدمات به مؤسسات آموزشی اهمیت بازبینی و بررسی کیفیت خدمات ارائه شده توسط آن ها را به منظور بهبود پیوسته خودشان گوشزد می‌کنند با این حال شک و تردید قابل ملاحظه ای برای بهترین تعریف ‌از کیفیت خدمات در آموزش عالی وجود دارد )بیکیت و بروکس، (۲۰۰۶٫

گفته می شود کیفیت خدمات آموزشی بیشتر یک مفهوم مبهم و بحث آفرین است(چینگ و تام،۱۹۹۷). با این وجود، به خوبی مشخص شده که دانشگاه ها به طور فزاینده ای خودشان را دریک محیط. یافته اند که برای فهم نقش و اهمیت کیفیت خدمات بسیار مساعد است )شانک و همکاران، ۱۹۹۵). در نتیجه سختی و مشکلات در تعریف کیفیت و وسیله اندازه گیری آن نیز به یک مسئله بحث انگیزتبدیل شده است. در زمینه روش شناسی اندازه گیری برخی ن ویسندگان پیشنهاد می‌کنند که مفهوم کیفیت خدمات از مقایسه ادراکات با انتظارات نتیجه می شود ) پاراسورامان و همکاران، (۱۹۸۸٫ در حالی که نویسندگان بحث می‌کنند از ادراکات عملکرد به تنهایی مشتق می شود (کرونین و تیلور،۱۹۹۲) و اینکه انتظارات غیر مرتبط هستند و حتی اطلاعات گمراه کننده برای یک مدل ایجادمی کنندبنابراین دخالت یا عدم دخالت انتظارت به ‌عنوان یک تعیین کننده خدمات منجر به دو پارادیم مجزا می شود: پارادیم عدم تأیید و پارادیم ادراک )بروچادووهمکاران،۲۰۰۷^[۶۱]).

۲-۱۱-۶ اداره کردن کیفیت خدمات در آموزش عالی

“برای هر سازمانی، تلاش در جهت بهبود عملکرد کیفی، به طور مهمی، اساساً، تعهد اصلی است . مشکل این است که در حقیقت موضوع توسعه معیارهای معنادار عملکرد در آموزش عالی(HE)به مراتب کامل است، و همچنین چون کیفیت خدمات ساختاری چند جانبه است- اما تاکنون، اتفاق نظرواضحی در پیشینه پژوهش روی تعدادی از جوانب و روابط درونی آن ها وجود ندارد(پاراسومان و همکاران،۱۹۹۴).

با این حال، به نظر می‌آید که مشکلاتی که اساسی اند، برای مدیریت کیفیت خدمات وجود داشته باشد. این ها شامل مرکزیت نقش مصرف کننده (مشتری) ورابطه بین انتظارات مشتری و مشاهد ات ‌و ادراکات او از خدمات ارائه شده است .در آموزش عالی بریتانیا، اکنون دانشجویان بایستی به عنوان”مشتریان اولیه”مورد توجه قرار گیرند(کرافورد،۱۹۹۱).

‌بنابرین‏ رویکرد ممکن، برای اداره کردن کیفیت خدمات، عبارت از تمرکز کردن برروی همسو کردن انتظارات دانشجویان با ا دراکات آن ها از خدمات ارائه شده است . با این حال در ارتباط با دانشجویان به طور خاص، تعدادی مسائل بالقوه در رابطه با این رویه وجود دارند که عبارتند از :

• • انتظارات دانشجویان سطح کاردانی یا فارغ التحصیل نشده در رابطه با کیفیت خدمات آموزش عالی مبنای تطبیقی با چهارچوب مرجعی که بر مبنای آن ارزیابیها صورت پذیرند، وجود ندارد(مک الوی و ردمن، ۱۹۹۳). ‌بنابرین‏، انتظارات آن ها ازHEممکن است توسط تجربه های آموزشی پیشین آن ها از مدرسه شکل گرفته باشد . چنین انتظاراتی می‌تواند کاملاً غیر واقعی باشد، و همان‌ طور که بیان شد توسط زیتامل و همکاران(۱۹۹۰)، تاثیر منفی ای روی عملکرد خدمات ادراک شده می‌گذارد . اگر چنین چیزی مورد مسئله باشد، انتظارات دانشجویان نیاز به مدیریت توسط مؤسسات آموزش عالی ^[۶۲]دارد.

• دانشجویان سطح کاردانی و تازه ورود به دانشگاه متحمل تغییری از بچه مدرسه ای به جوان بالغ شده اند در حالی که در دانشگاه هستند، و جوانترها و دانشجویان ممکن است بطورفزاینده ای در طول زمان مجرب شوند . ‌به این دلایل، ادراکات آن ها از خدمات ارائه شده احتمالاً در طول دوره تحصیلی شان تغییر خواهد کرد و چنین تغییری ممکن است الزاماًً با تغییرات واقعی در کیفیت خدمات ارتباط نداشته باشد(هیل،۱۹۹۵)

۲-۱۲تفاوت کیفیت خدمات و کیفیت کالا

دترو(۱۹۹۴)، بیان می‌کند: تفاوت آشکاری بین کیفیت ارائه خدمت و کالا وجود دارد :

نخست اینکه در ارائه خدمت بین ارائه کننده و دریافت کننده خدمت رابطه مستقیم و تفکیک ناپذیری وجود دار د در این ارتباط دو سویه کنش و واکنش‌های مختلفی بروز می‌کند که کیفیت آن به وسیله مشتری تعیین و برآورد می‌گردد برخلاف کالا امکان ایجاد رابطه پایدار و یک شکل در تمامی دفعات ارائه خدمت وجود ندارد.

دومین عامل مهم در تعیین کیفیت خدمات زمان است خدمت باید سر وقت ارائ ه شود این مشخصه به اندازه ظاهری ارائه خدمت اهمیت دارد چون مصرف کننده خدمت درست در همان زمان پس ازارائه خدمت آن را مصرف می‌کند. دیگر امکان بازرسی و کنترل کیفیت خدمت وجود نخواهد داشت . مواجه و رودررویی و تماس از نزدیک از طرف ارائه کننده و مصرف کننده به هنگام ارائه خدمت فرصتی است برای اخذ و ارزیابی اطلا عات و داوری و قضاوت مشتری که رضایت وی تامین می شود یا خیر.

سومین تفاوت برخلاف کالا خدمت را نمی توان در آینده مرمت و سرویس کرد. مثلا تأخیر نپرداختن به مشکل یک دانشجو که دارای وضعیت حادی است می‌تواند ضایعات جبران ا نپذیری را در آینده ی به بار آورد . به همین دلیل این نکته حائز اهمیت است که استاندارد لازم برای سرویس دهی ‌باید همیشه و به موقع رعایت شده باشد . این احتمال نیز وجود دارد که قصور و اشتباه عوامل انسانی امکان عدم رعایت دقیق استانداردها را فراهم می کند.

چهارمین تفاوت، خدمات ذاتاً ملموس هستند اصولا دشوار است به مشتری توضیح داده شود که چه چیزی به او پیشنهاد و ارائه می‌گردد. برای مشتری هم مشکل است که با صراحت خدمات دلخواه خود را توصیف کند . و در ارائه خدمات اصولاً به روش کار می پردازند، چگونگی رسیدن به آن اهمیت بیشتر دارد.

پنجمین تفاوت، وجه تفاوت خدمت از کالا این است که خدمت معمولاً مستقیم و به وسیله کارکنان جز شرکت به مشتری ارائه می شود و اغلب کارکنان ارشد از مشتریان دور بوده و مشتریان به مدیران ارشد شرکت دسترسی ندارند. دراینجا کیفیت اولین برخورد ، تحت عنوان(لحظه اعتماد) تعیین کننده دیدگاه مشتری از کل کیفیت خدمات سازمان است. از این جهت سازمان باید درصدد یافتن روش‌ها یی باشد تا کارکنان خط مقدم را برای ارائه دائمی خدمات شایسته تشویق کند . به همین خاطر است که آموزش و ارتقاء کارکنان از اهمیت ویژه ای برخوردارمی باشد . مدیران عالی شرکت اگر چه درنوک پیکان سرویس دهی قرار دارند ولی باید از نزدیک ارائه خدمات را هدایت کنند و دیدگاه خود راازنحوه ارائه خدمت و استانداردهایی که برای آن درنظر دارند به کارکنان خود انتقال دهند.

ب) کلیشه های منفی : زن باید در خانه بنشیند و خانه داری کند ، ارتقاء او خیانت به نسل آینده است. هرگز نباید زیر دست زن کار کرد ، همواره باید مردان در موقعیتی بالاتر از مردان کار کنند(ناجی راد ،۱۳۸۲).

سقف شیشه ای: پدیده عدم توفیق زنان در دستیابی به سطوح عالی مدیریت را به اصطلاح سقف شیشه ای می‌گویند (ویر ، ۲۰۰۷).

۱-۵ فرضیه های پژوهش

فرضیه اصلی : عوامل اجتماعی ، فرهنگی ، روانی – شخصیتی و تضاد و کار خانواده نابرابری جنسیتی از جمله دلایل عدم ارتقای شغلی بانوان در پستهای اختصاصی در سازمان های دولتی است.

۱-۵-۱ فرضیه های فرعی

1. 1. تبعیض و نابرابری جنسیتی موجب در عدم ارتقاء شغلی زنان می شود .

1. 1. عوامل اجتماعی جامعه موجب در عدم ارتقاء شغلی بانوان می شود .

1. 1. تضاد کار و خانواده موجب در عدم ارتقاء شغلی زنان می شود .

1. نگرشهای فرهنگی جامعه موجب در عدم ارتقاء شغلی زنان به سطوح مدیریت بالاتر می شود .

۵- ویژگی‌های شخصیتی و روانی زنان موجب در عدم ارتقاء شغلی آنان به سطوح مدیریت بالاتر می شود.

۱-۶ اهداف پژوهش

هدف کلی: شناسایی دلایل عدم ارتقای شغلی بانوان در پستهای اختصاصی در سازمان های دولتی

۱-۶-۱ اهداف فرعی

1. 1. شناسایی عوامل مربوط به تبعیض و نابرابری جنسیتی بر عدم ارتقای شغلی بانوان در پستهای اختصاصی در سازمان های دولتی .

1. 1. شناسایی عوامل اجتماعی مؤثر بر عدم ارتقای شغلی بانوان در پستهای اختصاصی در سازمان های دولتی .

1. 1. شناسایی عوامل مربوط به تضاد کار و خانواده بر عدم ارتقای شغلی بانوان در پستهای اختصاصی در سازمان های دولتی .

1. شناسایی عوامل فرهنگی مؤثر بر عدم ارتقای شغلی بانوان در پستهای اختصاصی در سازمان های دولتی

۵- شناسایی عوامل شخصیتی و روانی مؤثر بر عدم ارتقای شغلی بانوان در پستهای اختصاصی در سازمان های دولتی .

۱-۷ تعریف متغیر ها

۱-۷-۱ تعریف مفهومی

عوامل فرهنگی : مفهومی است که برای توصیف جنبه‌های نهادی و آموخته در جوامع انسانی مورد استفاده قرار می‌گیرد . به تعبیر جامعه شناختی ، فرهنگ شیوده عمومی زندگی گروه یا گروه هایی از مردم است که عناصری از قبیل عادات ، اعتقادات ، سنت‌ها ، ارزش‌ها و نقطه نظر مشترک آن ها را به یکدیگر پیوند می‌دهد و وحدت اجتماعی ویژه ای به وجود می آورد ( شایان مهر ، ۱۳۷۹ : ۶۷ )


تبعیض و نابرابری جنسیتی: نوعی تفکر است که همه زنان را یکسان فرض کرده و بین آن ها تفاوتی قائل نمی شود (ورس،۱۹۹۸) . به علت رواج تبعیض جنسیتی افراد به طور عموم معتقدند که مردان و زنان از بسیاری جهت ها مانند خصیصه های شخصیتی ، ویژگی های فیزیکی ، رفتار های نقش و موقعیت های شغلی با یکدیگر متفاوتند از آنجا که ویژگی های جنسیتی (حداقل تا حدی) در جهان یکسان است ، کلیشه های جنسیتی و فرض های به دست آمده از آن ها بر سایر ویژگی ها تقدم پیدا ‌کرده‌است(لمونس،۲۰۰۳).

تضاد کار و خانواده: انعطاف پذیری در کار یکی از عوامل است که زنان به آن نیازمند ند تا بتوانند میا مسئولیت های کاری و خانوادگی خود تناسب ایجاد کنند (ماتیس ،۲۰۰۴)، زنانی که مسئولیت مراقبت از کودکان را بر عهده دارند ، اغلب انعطاف پذیری لازم را برای کار در بعد ظهر و خارج از ساعتهای اداری ندارند ، ‌بنابرین‏ از بسیاری از الزامات غیر رسمی محروم می مانند حتی اگر این امکان را هم داشته باشند تصور نمی رود بتوانند اضافه کاری داشته باشند در این صورت از انتصاب به مقامات بالاتر و ارتقائ کنار گذاشته می‌شوند (ناف،۱۹۹۴).

ویژگی های شخصیتی

عبارت است از مجموع فاکتور هایی که تعیین کننده شخصیت فرد می‌باشند از جمله درونگرای / برون گرای، هیجانی / غیر هیجانی ، فعال/ منفعل (مدی^[۶]،۱۹۹۵)

عوامل اجتماعی

عبارت است عوامل سازمانی و محیطی رفتار افراد را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.

پست مدیریت: حدود ۹۶ درصد از مدیران زن ، به کار گیری روش مدیریت خاصی راکه مطلوب مدیران باشد به عنوان عامل پیشرفت کاری ذکر کرده‌اند ، آن ها مجبور هستند فرهنگ و محیطی مردانه را بپذیرند و با پدیده ای سرو کار داشتند که اغلب به عنوان الگوی مدیریت مردانه مطرح می شود. آن ها اذعان داشتند که الگوهای موجود در مدیریت سرشار از خصوصیات و روش های مردانه است این الگو زنان را بر سر دو راهی قرار می‌دهد اگر روش های زنانه مدیریت را به کار بگیرند ممکن است به آن ها به چشم مدیر موفق نگاه نکنند و اگر روش های مردانه را ‌بپذیرند ، ممکن است از آن ها انتقاد شود که مگر زن نیستند (زمانی و امینی ،۱۳۷۹).

مردگرایی در جامعه

وجود جوامع مرد سالار به گسترش فرهنگ های مردانه در سازمان ها دامن می زند ، زیرا سازمان از افراد و گروه هایی تشکیل می شود که از بطن جامعه بیرون می‌آیند و زمانی که یک جامعه دارای فرهنگ مرد سالاری باشد به طور قطع سازمان های آن مرد سالار خواهمد شد ، در فرهنگ مرد سالاری مردان می‌توانند با اعمال زور و فشار یا با به کار گیری سنت‌ها و آیین ها و مراسم و قوانین و مقررات آداب معاشرت ، آموزش و تقسیم کار و حتی زبان را تعیین کنند که زنان چه نقشی را می‌توانند ایفا کنند(احمدی و گروسی ،۱۳۸۳).

۱-۷-۲ تعریف عملیاتی

مسئولیت های خانوادگی : منظور از این متغیر وظایف و مسئولیت های چون نگهداری از بچه ها شوهر داری ، رسیدگی به امور منزل هم چون پختن ، نظافت خانه ، ظروف ، لباس ها و غیره است .

ویژگی های جسمی و جنسیتی: در این تحقیق منظور صفات کلیشه ای چون ضعف جسمانی ، عاطفی بودن ، محافظه کاری ،اعتماد به نفس پایین و برخی صفات دیگر است که معمولا به زنان نسبت داده می شود.

وضعیت حاکم بر جامعه : منظور شرایطی است که امروزه بر جامعه ایران حاکم است ، از جمله بی کاری فزاینده ، تعداد کم زنان در پست های بالای سازمانی ، اعتقاد به کم بودن سواد و تجربه زنان ، راحت تر بودن مدیران مرد با کارکنان مرد و غیره است.

ـ ویژگی‌های شخصیتی: در این تحقیق منظور صفات کلیشه‌ای چون عاطفی بودن، محافظه‌کاری، اعتماد به نفس پایین و برخی صفات است که معمولاً به زنان نسبت می‌دهند.

عوامل فرهنگی : عوامل فرهنگی شامل عرف و ارزش‌های موجود در یک فرهنگ ، سنت ها و آیین ها و ویژگی های از جمله مرد گرایی در جامعه و … می‌باشد .

فصل دوم

ادبیات و پیشینه پژوهش

۲-۱ مبانی نظری

علاوه بر این، دستورالعمل شماره ۳۱/۲۰۰۰ اتحادیه اروپا که ناظر به برخی از جنبه‌های حقوقی تجارت الکترونیک است نیز در خصوص به رسمیت شناختن تشکیل قرارداد از طریق وسایل الکترونیک بیان می‌کند: «‌دولت‌های‌ عضو باید تضمین کنند که نظام‌های حقوقی ایشان تشکیل قرارداد از طریق وسایل الکترونیک را مجاز می‌شمارد. دول عضو به ویژه باید تضمین کنند که مقتضیات قانونی قابل اعمال در روند تشکیل یک قرارداد، هیچ مانعی برای انعقاد قراردادهای الکترونیک ایجاد نمی‌کند و نیز نباید به خاطر اینکه قراردادهای مذکور از طریق وسایل الکترونیک ایجاد شده‌اند، فاقد اعتبار و قابلیت اجرا تلقی گردند»^[۳۰]

در ایران نیز با تصویب قانون تجارت الکترونیک که «مجموعه اصول و قواعدی است که برای مبادله آسان و ایمن اطلاعات در واسطه‌های الکترونیکی و با بهره گرفتن از سیستم‌های ارتباطی جدید به کار می‌رود»^[۳۱] در واقع قراردادهای الکترونیک به رسمیت شناخته شده‌اند. ماده ۶ قانون مذکور اعتبار داده پیام‌ها را در حکم نوشته دانسته است^[۳۲] و درماده ۱۲ نیز داده پیام‌ها، در مقام دعوی یا دفاع معتبر شناخته شده‌اند و دارای ارزش اثباتی هستند.^[۳۳] ‌بنابرین‏، اعلام اراده از طریق داده پیام‌های الکترونیک نیز برای اعلام اراده انشایی معتبر بوده و می‌تواند موجد آثار حقوقی باشد.

لازم به یادآوری است که هر داده پیامی نمی‌تواند به تشکیل قرارداد بیانجامد. توضیح اینکه گاهی مواقع تبادلات الکترونیک افراد به سه صورت است:^[۳۴]

۱ – انتقال اطلاعات صرف^[۳۵] – در این حالت یک ماهیت حقوقی به وجود نمی‌آید فقط ممکن است برای ارسال کننده اطلاعات مسئولیت‌ساز باشد یعنی حاوی اطلاعاتی باشد که ارسال کننده در ارسال آن ها تقصیر کرده باشد و موجب ایراد خساراتی شده باشد.

۲ – انتقال اطلاعیه‌های یک‌جانبه^[۳۶] – این نوع تبادلات می‌توانند اثر حقوقی داشته باشند و در بیشتر مواقع برای اجرای یک قرارداد موجود به کار می‌روند. به عنوان مثال یکی از انواع مهم این نوع اطلاعیه‌ها اظهارنامه‌های گمرکی^[۳۷] هستند که ضمانت اجرای تقصیر در اعلام یا عدم اعلام آن ها بسیار سنگین است. مقررات ناظر ‌به این اظهارنامه‌ها در قوانین ملی پیش‌بینی شده است ‌بنابرین‏، قوانین مذکور باید پاسخ بدهند که آیا می‌توان داده پیام‌ها را جایگزین اظهارنامه‌های کاغذی کرد. در سال‌های اخیر و با گسترش فناوری اطلاعات و به کارگیری آن در تجارت بدون کاغذ^[۳۸] اظهارنامه‌های گمرکی الکترونیک نیز مورد پذیرش نظام‌های حقوقی قرار گرفته است.

۳ – داده پیام‌های تشکیل قرارداد^[۳۹] – گاهی مواقع طرفین یک تبادل قصد ایجاد یک ماهیت حقوقی را دارند مثل جایی که کالایی از طریق اینترنت سفارش داده می‌شود. این نوع داده پیام‌ها که در قالب ایجاب و قبول مورد انتقال قرار می‌گیرند، به تشکیل قراردادهای الکترونیک می‌انجامند. ‌بنابرین‏، هرگاه در بستر مبادلات الکترونیک، سخن از داده پیام‌ها می‌رود منظور نوع اخیر آن است.

ایجاب پیشنهاد انجام معامله و اعلام اراده کسی است که دیگری را بر مبنای معینی به انعقاد عقد فرا می‌خواند، بدین ترتیب که اگر پیشنهاد مورد قبول قرار گیرد هر دو طرف به مفاد آن پایبند باشند.^[۴۰] طبق تعریف ماده ۱۴ کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا، ایجاب پیشنهادی است که برای تشکیل قرارداد، خطاب به شخص یا اشخاص معینی داده می‌شود و ایجابی که به طور کامل، قطعی و مشخص بوده و بیانگر قصد موجب باشد در صورت قبول الزام‌آور است.^[۴۱] قبول نیز به معنای رضای بدون قید و شرط به مفاد ایجاب است.^[۴۲] طبق تعریف ماده ۱۸ کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا نیز هر گونه اظهار یا عمل ایجاب شونده (قابل) که حاکی از رضای وی به ایجاب باشد، قبول است.^[۴۳]

قواعد عمومی مربوط به ایجاب (کامل بودن، مشخص بودن، قاطع بودن و خطاب به شخص یا اشخاص معین بودن و…) و قبول (لزوم مطلق بودن، مسبوق به رد نبودن، موالات ایجاب و قبول) در فضای سنتی و ‌در مورد قراردادهای مرسوم، همگی در خصوص ایجاب و قبول‌های الکترونیک در فضای مجازی نیز قابل اعمال هستند.

دانستیم که اعلام اراده از طریق واسطه‌های الکترونیک نیز معتبر و موجد آثار حقوقی است یعنی یکی از روش‌های ایجاب و قبول می‌تواند به وسیله داده پیام‌ها، انشاء و اعلام گردد. قانون نمونه آنسیترال صراحتاً این موضوع را مورد توجه قرار داده است و مقرر می‌دارد: «در انعقاد قرارداد، ایجاب و قبول می‌تواند از طریق داده پیام‌ها اعلام شود مگر اینکه طرفین به نحو دیگری توافق کرده باشند. هنگامی که برای انعقاد قرارداد، داده پیام‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، اعتبار یا قابلیت اجرای قرارداد مذکور صرفاً ‌به این دلیل که از داده پیام‌ها استفاده شده، نباید رد شود».^[۴۴] قانون تجارت الکترونیک ایران که ترجمه‌ای از قانون نمونه آنسیترال است، همانند قانون مدنی تعریفی از ایجاب و قبول ارائه نکرده و حتی صریحاً ایجاب و قبول از طریق داده پیام‌ها را مورد اشاره قرار نداده است. البته پیش‌نویس قانون مذکور، قبل از تصویب نهایی توسط شورای محترم نگهبان، به تبعیت از ماده ۱۱ قانون نمونه آنسیترال، مقرر می‌داشت:

«ایجاب و قبول می‌تواند از طریق داده پیام اعلام شود» (ماده ۲۳ پیش‌نویس) و «ایجاب و قبول و اعلام اراده که در ارتباط بین اصل‌ساز و مخاطب به وسیله داده پیام بیان می‌شود، معتبر است» (ماده ۲۴ پیش‌نویس) مواد مذکور در اصلاحات نهایی حذف گردیده‌اند.

در حال حاضر، اگر چه مقررات صریحی در خصوص ایجاب و قبول الکترونیک وجود ندارد اما از آنجا که اساس قانون تجارت الکترونیک ایران مبتنی بر تبادل داده پیام‌ها از طریق واسطه‌های الکترونیک است و نیز از محتوای مواد ۶ و ۱۲ قانون مذکور که داده پیام‌ها را معتبر شناخته‌اند و برای آن ها ارزش اثباتی قائل شده‌اند و با توجه به تعریف داده پیام که هر نمادی از واقعه، اطلاعات یا مفهوم است،^[۴۵] می‌توان گفت ایجاب و قبول از طریق داده پیام‌ها از اعتبار حقوقی لازم برخوردار است. به عبارت دیگر، ماهیت دیجیتال یا مجازی توافق طرفین از نظر تحلیل حقوقی صحیح بوده و منع قانونی ندارد.

اینترنت یک بازار مجازی الکترونیک به وجود آورده که در آن سایت‌های اینترنتی فهرست و مشخصات کالاها و خدمات خود را عرضه کرده‌اند. ‌بنابرین‏ اگر کسی صفحه مربوط به تکمیل فرم سفارش کالا را باز کرده و آن‌را پر کند ممکن است این عمل قبولی تلقی گردد و فروشنده ملزم به ارسال کالا باشد.^[۴۶] مقررات کشورها در این خصوص متفاوت است (در حقوق برخی کشورها مانند بلژیک) بین ایجاب و دعوت به ایجاب تفاوتی قائل نشده‌اند ولی برخی کشورها مثل انگلستان و آلمان بین ایجاب و دعوت به ایجاب تفکیک قائل شده‌اند.^[۴۷]