بر همین اساس با توجه به تأکید روایات اسلامی بر ضرورت مکتوب کردن دانش، در پژوهش حاضر فرایند تبدیل دانش های غیرمکتوب (مانند تجربیات، مهارت ها و…) به دانش های مکتوب و قابل انتقال توسط افراد، مورد توجه قرار خواهد گرفت.

۲-۴٫ انواع دانش

بحث بر روی طبقه ­بندی انواع دانش، بسیار حائز اهمیت است. زیرا انواع مختلف دانش دارای کاربردهای گوناگونی در زمینه مدیریت کردن دانش و همچنین ایجاد شبکه های دانش می­باشند. با مقایسه انواع دانش می توان درک بهتری از مفهوم دانش به وجود آورد.

۲-۴-۱٫ انواع دانش از نظر نوناکا

یکی از معروف‌ترین طبقه ­بندی­ها از دانش توسط نوناکا^[۵۶] انجام گرفته­است، که این طبقه ­بندی، مبتنی بر نگرش پولانی (۱۹۶۲ میلادی) در خصوص دانش است. نوناکا در این طبقه ­بندی، دو نوع دانش را معرفی می‌کند، که عبارتند از:

۱- دانش صریح^[۵۷]( آشکار): دانشی است که به وضوح تعریف یا فرموله شده و از طریق تکنولوژی های اطلاعاتی نیز به اشتراک گذاشته می شود. دانشی که به طور کامل و مستقیم از شخصی به شخص دیگر منتقل می شود. این دانش رسمی و قابل کدگذاری است و می توان آن را در حافظه سازمان یا در هر جای دیگر ذخیره کرد و در دسترس همگان قرار داد. نمونه های دانش آشکار عبارتند از: کتاب ها، گزارشات، فیلم ها و سایر اشکال فیزیکی ارائه دانش.

۲- دانش ضمنی (نهان یا نهفته)^[۵۸]: از مدل های ذهنی باورها و اعتقادات هر فرد تشکیل می شود که آنچنان در ذهن او جا گرفته اند که بدیهی تلقی می‌شوند. دانش ضمنی ریشه در درون افراد دارد و بیان آن در قالب کلمات دشوار می‌باشد. در اکثر سازمان ها، دانش ضمنی به ندرت مبادله یا به اشتراک گذشته می شود. بنابرین، وقتی که فرد صاحب این دانش، سازمان را ترک می‌کند این نوع دانش را به همراه می‌برد. از دانشی که ریشه در فرهنگ سازمان دارد نیز به دانش ضمنی یاد می شود. در این زمینه زیباترین تعبیر را خود پولانی ارائه داده­است. وی در این خصوص می­گوید: «ما بیشتر از آنچه می­گوییم، می­دانیم». نوناکا به نقل از پولانی ‌در مورد اهمیت دانش ضمنی گفته­است که دانش صریح متکی به دانش ضمنی است و یا ریشه در آن دانش دارد.

۲-۴-۲٫ انواع دانش از نظر جورنا

رنه جورنا^[۵۹] در مقاله با عنوان «انواع دانش و اشکال مختلف سازمانی» سه نوع دانش را نام می­برد:

۱- دانش ضمنی (نهان): که قابل مشاهده نبوده و در تجارب، فرهنگ و ارزش‌های یک فرد یا سازمان نهفته است.

۲- دانش صریح: آشکار و کدگذاری شده­است.

۳- دانش نظری یا تئوریکی: دانشی است که از تخصص­های عمیق افراد سرچشمه می‌گیرد. ویژگی­های این نوع دانش، بیشتر شبیه دانش ضمنی است.

جورنا سپس به بیان کاربرد این سه نوع دانش پرداخته­است. جدول زیر کاربرد این دانش­ها را در ساختارهای پنج‌گانه مینتزبرگ نشان می­دهد.

جدول۲-۲: کاربرد انواع مختلف دانش در ساختارهای پنج گانه مینتزبرگ

نوع دانش

نوع ساختار

نظری

صریح(آشکار)

ضمنی (نهان)

ساختار ساده

کم

کم

زیاد

بوروکراسی ماشینی

کم

زیاد

کم

ساختار بخشی

کم

زیاد

نسبتاً­ زیاد

بوروکراسی حرفه‌ای

زیاد

زیاد

نسبتاً­ زیاد

ادهوکراسی

کم

زیاد

زیاد

۲-۴-۳٫ انواع دانش از نظر ماشلوپ

ماشلوپ^[۶۰] از پنج نوع دانش نام­برده­است:

1. 1. دانش عملی^[۶۱]: که در کارها، اقدامات و تصمیم ­گیری­های انسان مورد استفاده قرار می‌گیرد. دانش سیاسی، دانش حرفه­ای، دانش مربوط به کسب و کار و دانش­های تجربی دیگر از این نوع هستند.

1. 1. دانش عقلانی^[۶۲]: که ارضا­کننده کنجکاوی­های عقلانی و منطقی است. این دانش، به عنوان بخشی از دانش­های انسان­گرایانه^[۶۳] قلمداد می شود.

1. 1. دانش تفریحی^[۶۴]: که در مقابل دانش عقلانی مطرح می شود. این نوع دانش ارضا­کننده کنجکاوی­های عقلانی انسان نیست. بلکه به خاطر جنبه تفریحی­داشتن و احساسی­بودن، مطلوب ‌می‌باشد. و شامل شایعات، اخبار حوادث و اتفاقات، داستان ها، جک، بازی ها و نظایر این ها می شود.

1. 1. دانش روحانی (مقدس)^[۶۵]: که در ارتباط با دانش مذهبی انسان است و باعث رهایی انسان از گناه می شود.

1. دانش ناخواسته^[۶۶]: دانشی است که خارج از علایق انسان است و بی­هدف نگهداری می شود.

۲-۴-۴٫ طبقه بندی بلاکلر از دانش

بلاکلر (Blacker, 1995) هم در یک طبقه ­بندی از دانش، انواع زیر را شناسایی کرده­است:

1. 1. دانش ضمنی (نهان)، که این نوع دانش به سه دسته تقسیم می شود:

      1. 1. دانش فرهنگی: به فرایند دستیابی به ادراکات مشترک اشاره می‌کند. فرآیندهایی نظیر جامعه­پذیری و فرهنگ­پذیری.
      1. 1. دانش ذهنی: دانشی است که به مهارت های مفهومی و توانایی‌های شناختی وابسته است و یک دانش انتزاعی است که در ذهن فرد نهفته است.
      1. دانش منسجم: دانشی است که وابسته به عمل و اقدام افراد است. این نوع دانش به حضور فیزیکی افراد و معاملات رو­در­رو متکی است.

1. دانش صریح (آشکار): در این طبقه دو نوع دانش قرار می­ گیرند:

   1. 1. دانش نظام­مند: دانشی نظام­مند است و می توان د به گونه ­ای نظام­مند در روابط تکنولوژی، نقش­ها و رویه ­های رسمی مورد تحلیل قرار بگیرد. همچنین این نوع دانش اشاره به دانش­های جمعی و مشترک بین انسان ها دارد.
   1. دانش منظم: که در قالب علائم و نشانه­هاست و می توان د به صورت کتاب و یا اطلاعاتی که به صورت الکترونیکی رد­و­بدل می شود، یافت شود.

۲-۴-۵٫ طبقه ­بندی لیدنر و علوی از دانش

لیدنر و علوی (Leidner & Alavi, 2000) در طبقه بندی انواع دانش به چهار نوع دانش اشاره کرده ­اند:

1. 1. دانش ضمنی(نهفته) که در زمینه اقدامات و تجارب افراد دارد و تشکیل­دهنده مدل های ذهنی افراد است.

1. 1. دانش صریح (آشکار) که در مقایسه با دانش ضمنی عمومیت بیشتری داشته و به راحتی قابل انتقال است.

1. 1. دانش فردی که در وجود فرد نهفته است و ریشه در اقدامات فردی او دارد.

اگر بیش از حد روی فناوری های توان بخش تأکید شود و عوامل انسانی مؤثر در آموزش نادیده گرفته شوند، احتمالا یادگیری منجر به خدشه دار شدن ارزش ها و درک انسان ها از جوامع پیشرفته می شود. در نتیجه دبیران باید با فراگیری و آموزش دانش ارائه موضوعات اخلاقی، قانونی و انسانی در زمینه استفاده از رایانه و فناوری، از نتایج منفی به کارگیری فاوا در آموزش بکاهند.

۱۰- نظارت و رهبری آموزش

دبیران، رهبران، پیش برندگان و نظم دهندگان فعالیت های آموزشی به صورت گروهی و یا انفرادی هستند. نقش آنان در آموزش مبتنی بر فناوری های نوین، از تدریس عینی گیرا به تدریس سازنده و خلاق تغییر می‌کند در کلاس های مجازی که امروزه در حال توسعه هستند، دبیر، از طریق نرم افزار فعالیت همه دانش آموزان حاضر در کلاس را کنترل می‌کند و به ارائه درس و کنترل هریک از فراگیران به شکل مستقل می پردازد و متن، تصاویر، صدا و برنامه هایی که دبیر تعیین می‌کند، بر روی رایانه دانش آموزان ارائه می شود.

عملیات هر فراگیرنده نیز تحت نظارت دبیر قرار دارد و رهبری و نظارت بر فرایند آموزش، یکی از چندین نقشی است که دبیران و مربیان در نظام های نوآموزشی با بهره گرفتن از فناوری اطلاعات و ارتباطات به عهده
می گیرند (مجیدی، ۱۳۸۲).

۱۱- ارزشیابی و بازنگری در برنامه و مواد و مطالب درسی با توجه به نتایج ارزیابی

فرایند آموزشی در به کارگیری فناوری های نو، مسلماً عنصر مهم ارزیابی را در نظر خواهد گرفت. در چنین نظامی کارایی برنامه ها و موفقیت دوره های آموزشی از طریق ارزیابی کارایی، با بهره گرفتن از آزمون هایی که به صورت خودکار و از طریق فناوری رایانه ای تدوین و اجرا می‌گردد، تعیین و بررسی می شود (گلدبرگ، ۲۰۰۲). همچنین روش سنجش، از ارزیابی بر مبنای آزمون به ارزیابی بر مبنای فرآورده های آموزشی، پیشرفت بر مبنای کوشش و رشد خلاقیت، تغییر می‌یابد (جاریانی، ۱۳۸۲).

در نتیجه، دبیران به تهیه و توزیع آزمون های ارزشیابی به صورت الکترونیکی و رایانه ای و ضبط و تجزیه و تحلیل مطالب با بهره گرفتن از نرم افزارهای رایانه ای می پردازند. دبیران، پاسخ های دانش آموزان را در هر فرصت آموزشی دسته بندی کرده و در هنگام بازنگری متون، روش های آموزشی و برنامه درسی؛ با توجه به عکس العمل های هر دانش آموز در یادگیری انفرادی و نتایج فعالیت های تیمی و گروهی، به اصلاح آن ها می پردازند.

۱۲- هماهنگ کننده به کارگیری فناوی اطلاعات و ارتباطات

یکی از نقش های مهم و در حال گسترش دبیر، به عنوان یکی از نیروهای تعلیم و تربیت، در برخی از مدارس ” هماهنگ کننده استفاده از فناوری” است. این افراد ‌در مورد زمان و منابع، اختیار کامل دارند تا به دیگر دبیران برای توسعه مواد درسی و تدریس کمک کنند. این ارتباط، همچنین یکی از مهمترین روش های رشد منابع تدریس مبتنی بر فاوا می باشد و به کار بردن تمرین های مناسب به وسیله مفاهیمی چون استفاده از وب سایت و یا ارتباط با پست الکترونیکی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و اهمیت کار تیمی را که به وسیله آن، مدارس در پروژه های مرتبط، سرگرم کار با هم می‌شوند نشان می‌دهد (هولم و هولم، ۲۰۰۰).

ایجاد انگیزه در دبیران نسبت به کاربرد فاوا

به زعم گراس (۱۹۹۲) تلاش برای انگیزش، تا حدودی شبیه آن است که بخواهیم خود روانشناسی را تعریف کنیم (میلر، ۱۹۶۲). مطالعه انگیزش را به عنوان مطالعه همه آن فشارها و انگیزه ها- زیستی، اجتماعی و روان شناختی – توصیف می‌کند که کاهلی مارا از بین می‌برد و ما را به حرکت وا می‌دارد که یا مشتاقانه و یا بدون اشتیاق، به عمل بپردازیم.

نظریه آجزن (۱۹۹۸) در باب انگیزش، عواملی را که منجر به عملکرد می شود، مورد بررسی قرار می‌دهد. کاربرد این نظریه درباره برانگیختن دبیران برای استفاده از فاواحاکی از آن است که کاربرد فاوا توسط دبیران در فرایند یاددهی-یادگیری متکی بر نگرش مثبت دبیر به استفاده از فاوا است. این پدیده از تفکر دبیران در باب ارزش فاوا و کنترلی احساس می‌کنند بر عملکردحرفه ای خودشان دارند، متأثر می شود. همچنین کاربرد فاوا توسط دبیران از ویژگی های شخصیتی آنان تأثیر می پذیرد. پریستون و کاکس (۱۹۹۹) نشان دادند که کاربرد فاوا در مدارس به طور مأیوس کننده ای پایین است. عواملی که بر کاربرد فاواتأثیر دارند، عبارتند از:

-سطح آموزش

– مقدار منابع مرتبط با فاوا

– وجود یک شبکه حمایتی در درون مدارس

– ارتباط خط مشی های مدرسه، با استفاده مناسب از فاوا

سلوین (۱۹۹۷) بیان داشت که یک عامل اصلی بازدارنده، دبیران از کاربرد فاوا در آموزش، ترس از کامپیوتر است. اضطراب رایانه در دبیران توسط عوامل زیر ایجاد می‌گردد.

• • عوامل روان شناختی نظیر کنترل، محدود داشتن یا کنترل نداشتن بر فعالیت، با این طرز تلقی که آنان ممکن است به کامپیوتر آسیب برسانند و این احساس که اعتماد به نفس آنان در معرض خطر قرار گرفته است.

• • عوامل جامعه شناختی نظیر این که فاوا به عنوان یگانه فعالیت در نظر گرفته شود و در استفاده از آن باید مراقب بود؛

• عوامل عملی نظیر این که فاوا فراتر از توانایی‌های فرد باشد (کاکس، پرستون و کاکس، ۱۹۹۹).

این عوامل موجبات سلب انگیزه دبیران را در کاربرد فاوا فراهم می آورند. در این زمینه ۴ متغیر، تجربه رایانه، خودکارآمد رایانه، بر میزان اضطراب رایانه،نتایج پژوهش ها متفاوت است. بعضی از پژوهشگران نشان می‌دهند که رابطه ای بین تجربه رایانه و اضطراب رایانه وجود ندارد و در مقابل پژوهش هایی وجود دارد که نشان می‌دهد با افزایش تجربه کار با رایانه، از میزان اضطراب کاسته می شود (لواسانی، ۱۳۸۱). خودکارآمدی رایانه، باورها و انتظاراتی است که فرد نسبت به توانایی‌های خود در کار با رایانه و دانش و مهارت های مرتبط با آن دارد. پژوهش ها نشان می‌دهد با افزایش خودکارآمدی، از اضطراب رایانه کاسته می شود. اسپیلبرگر اضطراب خصیصه ای را تمایل برای درک موقعیت ها به صورت تهدید کننده تعریف می‌کند. برخی پژوهش ها نشان می‌دهند که اضطراب خصیصه ای، متغیر پیش بین مناسبی برای اضطراب رایانه است. انگیزه پیشرفت را می توان انگیزه ای درونی در فرد دانست که موجب می‌گردد فرد برای دستیابی به اهداف نسبتا دشوار تلاش کند و کارها را با شایستگی تمام به اتمام رساند. در زمینه انگیزه پیشرفت و اضطراب رایانه، پژوهش مستقلی انجام نشده است؛ ولی پژوهشگران در ارتباط بین انگیزه درونی و اضطراب رایانه ،نشان داده‌اند که افراد با انگیزه درونی بالا، به مراتب اضطراب رایانه ای کمتری را نشان می‌دهند (همان منبع). کاکس، کاکس و پرستون (۱۹۹۹) نشان داده‌اند که عوام انگیزشی که به طور مثبتی با کاربرد فاوا توسط دبیران مرتبط بودند، عبارت است از:

• • توانایی ادراک شده جهت کاربرد فناوری اطلاعات؛

• • دشواری های تجربه شده در کاربرد فناوری اطلاعات؛

• • سطح منابع موجود و رضایت دبیران از فناوری اطلاعات؛

الف) مطالعه درباره اوضاع اقتصادی و اجتماعی کارگران و بخصوص کشاورزان در قراء و قصبات
ب) افزایش مبادلات علمی و فنیو کاردانی در رشته‌های مختلف تقسیم اراضی ترویج کشاورزی مطابق روش نوین کشاورزی به منظور بهبود کار و زندگی کشاورزان.

ج) راهنمایی‌های علمی و فنی برای تشکیل و اداره نمودن شرکت‌های تعاونی تولید، اعتبار و مصرف روستاها.
د) کمکهای مالی طرفین ( ایران و آمریکا ) در حدود اعتبارات پیش‌بینی شده و موافقت نامه های تنظیمی برای اجرای برنامه های موردنظر.

ه‍) تهیه و تأمین کارشناسان فنی داخلی و خارجی جهت اجرای برنامه های تعاونی بهداشتی و فرهنگی.
و) تأمین عملیات آموزشی و نمایشی در زمینه اصول بین‌المللی شرکت‌های تعاونی.

۳- سایر مؤسسات آمریکایی نظیر بنیاد فورد و مؤسسه خاور نزدیک ، این سازمان‌ها نیز نه تنها از لحاظ کمکهای فنی اقداماتی می نمودند، بلکه خودشان هم با راهنمایی کارشناسان ایرانی بعضی از طبقات، مردم را تشویق به تشکیل شرکت‌های تعاونی می‌کردند.

۴- مؤسسات تعاونی بین‌المللی کشورهای ‌اروپایی‌ که با اعطای بورسهایی خارج از کشور و با اعزام کارشناسان تعاونی به ایران کمکهای فنی می نمودند.

در اولین کمیسیون تعاون که در سازمان برنامه تشکیل گردید، عده ای از کارشناسان اصل چهار و سازمان ملل متحد عضویت داشتند و برنامه های تعاونی کشور باید به تصویب کمیسیون مذبور می رسید. در زمینه اجرای برنامه های تعاون اصل چهار علاوه بر تقبل هزینه های مذبور به اعزام ۵۰ نفر از کارمندان دولت بخارج از کشور برای دیدن دوره های تعاونی، قراردادی با دولت ایران منعقد و آموزش تعاونی کارمندان دولت را به عهده گرفت.

تعداد تعاونیهای تشکیل شده ( اعم از صندوق های تعاونی روستایی و تعاونیهای مصرف ) تا سال ۱۳۳۰ به زحمت به یکصد شرکت می رسید . که اکثریت قریب به اتفاق آن ها هم فعالیت مؤثر و چشمگیری نداشتند.
در سال ۱۳۳۲ اولین قانون تعاونی ایران که با الهام گرفتن از قوانین خاص دیگر کشورها تهیه شده بود به صورت لایحه قانونی ‌به‌تصویب رسید.

در سال ۱۳۳۴ لایحه مذبور با اصلاحاتی از تصویب مجلس وقت گذشت و اولین قانون تعاون ایران تصویب شد که پایه و اساس تعاونیهای زیادی بخصوص بعد از سال ۱۳۴۱ قرار گرفت.

در سال ۱۳۴۱ ‌بر اساس تبصره ۲ ماده ۱۶۵ قانون مربوط به اصلاحات ارضی رژیم گذشته ، کشاورزانی که زمین دریافت می داشتند ناچار بودند قبلاً عضویت شرکت تعاونی روستایی را بپذیرند. بدین ترتیب در مدت کوتاه بیش از ۸ هزار شرکت تعاونی روستائی تشکیل گردید که بعداً در هم ادغام شد و حدود سه هزار شرکت را به وجود آوردند. تعاونیهای مصرف، توزیع و … نیز پس از سال ۱۳۴۶ که سال تعاون اعلام شده بود گسترش کمی قابل توجهی یافتند. در سازمان‌هایی از جمله سازمان مرکزی تعاون روستایی ایران ،‌ سازمان مرکزی تعاون کشور ، وزارت تعاون و اصلاحات ارضی و … پدید آمدند.

در سال ۱۳۵۰ قانون شرکت‌های تعاونی با مطالعه قوانین سایر کشورها تهیه و به تصویب رسید که موادی از آن هنوز هم مبنای کار تعاونیهاست.

۲-۳-۴-۳ : انواع تعاونیها در ایران

1. سازمان مرکزی تعاون کشور ( تشکیل شرکت‌های تعاونی شهری غیرکارگری )

این سازمان در بیست و سوم اردیبهشت ۱۳۴۶ به منظور تفهیم اصول تعاون و تعمیم آن در سراسر کشور و نیز تهیه قوانین لازم و ایجاد امکانات مناسب برای تعاونیها به وجود آمد، در سال ۱۳۵۰ به وزارت تعاون و امور روستاها ملحق شد و در سال ۱۳۵۶ پس از انحلال آن وزارتخانه تحت نظارت وزارت بازرگانی درآمد که تا زمان تشکیل وزارت تعاون در سال ۱۳۷۰ بدین‌صورت ادامه کار داد و سپس ‌بر اساس قانون بخش تعاون مصوب شهریور ۱۳۷۰ به وزارت تعاون منتقل گردید.

تعداد شرکت‌های تعاونی و اتحادیه های تعاونی تحت پوشش سازمان مرکزی تعاون کشور در پایان بهمن ماه سال ۱۳۵۷ یعنی شروع انقلاب اسلامی بشرح زیر می‌باشد.

الف- شرکت‌های تعاونی: مجموع شرکت‌های تعاونی تحت پوشش سازمان مرکزی تعاون کشور اعم از مصرف، مسکن، اعتبار، توزیع، خدمات شهری غیرکارگری در پایان بهمن ۵۷ برابر با ۱۳۴۰ واحد بوده که اعضای آن ها بالغ بر ۸۰۳۸۹۳ نفر بوده اند.

ب- اتحادیه شرکت‌های تعاونی: ‌تا پایان‌ بهمن ماه ۱۳۵۷ تعداد ۲۰ اتحادیه تعاونی شهری غیرکارگری تأسیس گردید که اعضای آن ها بالغ بر ۳۶۹ شرکت تعاونی ثبت گردیده است.

1. سازمان مرکزی تعاون روستایی ( تشکیل شرکت‌های تعاونی روستائی )

این سازمان که در سال ۱۳۴۶ و به دنبال موادی از قانون اصلاحات ارضی مصوب ۱۳۴۱ به وجود آمد اهداف و وظایف زیر را دنبال می کرد:

الف) آموزش اصول تعاون و تربیت کادر سرپرستی برای راهنمائی اعضای شرکت‌های تعاونی و مناطق روستائی کشور.

ب) کمکهای اعتباری به شرکت‌ها به منظور افزایش محصولات و درآمد دهقانان و بازاریابی و فروش محصول کشاورزان.

ج) ارتباط با شرکت‌های تعاونی مصرف کشور، همچنین ایجاد رابطه با سازمان‌های بین‌المللی.

این سازمان در سنوات اخیر تحت نظارت وزارت کشاورزی بوده و در پایان بهمن ماه ۱۳۵۷ مجموعاً ۲۹۳۹

شرکت تعاونی روستائی با ۳۰۱۰۲۰۲ نفر عضو را تحت پوشش داشته است.

تعداد اتحادیه های شرکت‌های تعاونی روستائی در پایان بهمن ۱۳۵۷ معادل ۱۵۳ واحد با ۲۹۲۳ نفر عضو بوده است و در واقع تمامی شرکت‌های تعاونی عضو اتحادیه های منطقه مربوط بخود بوده اند.

1. شرکت‌های تعاونی کارگری

شرکت‌های تعاونی کارگری اعم از کار و تولید، مصرف و مسکن و … از سال ۱۳۴۶ تشکیل گردید و تا بهمن ماه سال ۱۳۵۷ تعداد این شرکت‌ها به ۱۶۷۳ واحد رسید که اعضاء این شرکت‌ها بالغ بر ۴۲۳۸۴۰ نفر بود. در بهمن ماه سال مذکور تعداد اتحادیه های کارگری یک واحد با ۵۱۰ شرکت تعاونی عضو ، ثبت گردیده است.

1. شرکت‌های تعاونی تولیدی روستائی

از اقدامات دیگری که پس از تقسیم اراضی در ایران به منظور یکپارچه کردن اراضی انجام گرفت، تشکیل ‌واحدهایی تحت عنوان تعاونیهای تولید بود که قانون آنر را در سال ۱۳۴۹ به تصویب رسید. دولت به منظور بالا بردن میزان عملکرد در واحد سطح و کشت یکپارچه با حفظ مالکیت فردی زارعین بر قطعات متعلق به خود و پیشبرد برنامه های زراعی و استفاده صحیح تر از منابع آب و خاک و افزایش درآمد زارعین، تعاونیهای تولید روستائی را ایجاد کرد.

تعداد تعاونیهای تولید روستائی تا بهمن سال ۱۳۵۷ شامل ۳۹ شرکت مشتمل بر ۲۵۸ قریه و مزرعه با ۱۱۲۰۰ نفر صاحبان اراضی و مساحت کل محصور ۹۹۵۴۶ هکتار می شد.

1. شرکت تعاونی بعد از انقلاب ( سال ۱۳۵۷ به بعد )

وقوع انقلاب اسلامی باور عمومی را نسبت به تعاون تغییر داد. نیروهای انقلابی خود انقلاب را مظهری از تعاون یافتند از همکاری جمعی برای توزیع عادلانه کالا در اعتصابهای متمادی دوران انقلاب به شوق آمدند و آن را الهام بخش تلاش‌های آینده قرار دادند.

” چنین بیان شده است که دو تیرانداز مسئول حادثه غم انگیز کلومبین در سال ۱۹۹۹ مثال خوبی از حساسیت افراد جوان در مقابل تصاویر خشن رسانه های الکترونیک است . “

تصور می رود که دو پسر مذکور ، کاراکترهایی را تقلید می‌کردند که در کامپیوتر خانگی از بازی Doom لذت می برده اند ، که توسط ارتش ایالات متحده برای ، آموزش سربازان جهت کشتن مؤثر تهیه شده بود .

هنگامی که مرکز ( simon wiesnthal center ) که ‌گروه‌های متنفر از اینترنت پیروی می‌کند جستجویی کرد و یک نسخه از وب سایت هریس را با ورژن Doom یافت . در ورژن وی دوتیرانداز دارد که هر یک مهارت‌های فوق العاده و مهمات نامحدود می جنگند ، و دیگری کاراکترهای بازی نمی توانند مقابله بکنند .

دو مورد از مطالعات جدید از روزنامه شخصیت و روانشناسی اجتماعی اضافه کردند و بعضی از علوم دیگر ادعا دارند که بازی‌های خشن و خشونت بار کامپیوتری و ویدئویی ، پرخاشگری را افزایش می‌دهد .

این دو مطالعات بعلاوه تحقیقات دیگری که روی بازی‌های کامپیوتری و ویدئویی صورت گرفته همگی درهمان جهت سیر می‌کند، محققی بنام ( craiga) اندرسون دارای مدرک ( P.h.D ) از دانشگاه لووای آمریکا درباره ی یک شبکه ی اختصاصی بنام ( MD ) می‌گوید : آن یک جهتی است که هیچ پیش‌بینی برای آن نشده است. به خاطر اینکه نتیجه ی بازی‌های خشونت بار کامپیوتری و ویدئویی شبیهه فیلم های خشونت بار تلویزیون است.

اساسا ً بچه هایی که بازی‌های خشونت بار و خشن کامپیوتری و ویدئویی بازی می‌کنند در معرض این می‌باشند. که مردمان( وحشی ‌و خطرناک باشند . )

( روی دو مطالعه ی و تحقیق اخیراًً آقای اندرسون ، با آقای کارن E دیل دارای مدرک P.h.D از دانشگاه لینیوز – رین در شهر هکوری کار کردند ، او آن زمان با دانشگاه میزوری کلمبیا همکاری داشته است . )

اولین تحقیق روی بیش از ۲۰۰ دانشجوی دانشگاه ، درباره ی رفتارهای پرخاشگرانه شان انجام شده است ، و هر رفتار مختلفی که درگذشته ی نزدیک انجام شده بررسی شده است . در ارتباط با انواع بازی‌های کامپیوتری و ویدئویی خشن ، که بازی کرده‌اند ، و اغلب چگونه بازی کرده‌اند.

محققین همچنین یافته اند که بیشترین وقتی که یک دانش آموز در گذشته صرف دیدن بازی‌های کامپیوتری و ویدئویی ‌کرده‌است ، نمرات دانشگاهی او تنزل ‌کرده‌است .

دومین تحقیق مطرح شده بود که نشان داده که ترمهای کوتاه با پرخاشگری و خشونت های ویدئویی ارتباط دارد . بیش از۲۰۰ دانشجوی دانشکده بازی ویدئویی و کامپیوتری خشونت بار و یا بدون خشونت بازی کرده‌اند این بازی‌ها دارای سطوح مشکل مشابهی هستند .

‌بنابرین‏ ناامیدی از انجام بازی‌ها می‌تواند عامل مهم پرخاشگری باشد .

دانش آموزان این بازی‌ها را در سه مرحله بازی می کرده‌اند . در دو بخش جدا از هم که حدود یک هفته بین شان فاصله بود . بعد از اینکه دانش آموزان بازی‌ها را در سه مرحله بازی می‌کردند در مرحله سوم آن ها مجبور بودند بازی را با سر و صدای زیادی دنبال کنند و اگر بازی را گم می‌کردند حریفشان متوجه می شد . آنهایی که بازی‌ها را با سر و صدای وحشتناک تر از دیگران بازی می‌کردند ، در تحقیق نشان داده شده که بیشتر پرخاشگرتر بودند .

و همچنین تحقیقات نشان داد که زنان به مراتب در خصومت و خشونت درسطوح پایین تری بودند.

” ما اکنون می‌دانیم که بازی کردن با بازی‌های کامپیوتری و ویدئویی خشن و خشونت بار حتی برای یک دوره کوتاه رفتارهای پرخاشگرانه در کودکان و نوجوانان را افزایش می‌دهد .”

اندرسون می‌گوید ” ( کسانی که قبل از مجلس سنای آمریکا زیر فشار قرار گرفتن بچه ها واثرات خشونت بار را در انجام بازی‌ها تصدیق ‌کرده‌است . )

آقای اندرسون ادامه داد که مردم به دنبال راهی برای مقابله با مشکلات روزمره شان هستند من فکر می کنم پیامی که دوست داشتم به والدین بدهم این است که هنگامی که بچه ها بازی‌ها را بخوبی بازی می‌کنند ، آن یعنی بازی‌ها ، آن ها را در نهایت مجبور می‌کند که به طور آنی درباره جهان خشونت بار فکر کنند .

” اندرسون در شبکه MD این نکته را اظهار داشت . “

همکار اندرسون ” دیل ” می‌گوید : بازی‌های خشونت بار ویدئویی می‌تواند روی رفتار تاثیر گذار باشد ، بخاطر اینکه آن ها نیاز به مشارکت دارند .

دیل در ضمن می‌گوید این بازی‌های ویدئویی بچه ها را به طرف اعمال وحشیانه و خشونت بار سوق می‌دهد . ” ‌بنابرین‏ بازیگر یاد می‌گیرد که خشونت جوابی متقابل برای موقعیتهای دشوار است . “

تا این تاریخ اندرسون و دیل بهترین مطالعات و تحقیقات را بر روی بازی‌های خشونت بار ویدئویی و کامپیوتری انجام داده‌اند .

دیوید A والش استاد دانشگاه و رئیس مؤسسه‌ ملی روی وسایل صوتی و تصویری در خانواده ، در همان وقت می‌گوید :

” مطالعات بیشتری باید انجام شود قبل از اینکه ما ادعا کنیم که یک عاملی هست که بین خشونت بازی‌های ویدئویی و خشونت های زندگی واقعی ارتباط برقرار کند .”

جون شری دارای مدرک p . h . D استاد یار ارتباطات در دانشگاه پرودو در شهر ایلنوز موافق است که تحقیق را روی بازی‌های وحشیانه ویدئویی مجزا کرد در حالی که او دانشجوی دکترا می‌باشد . اما تحقیقاتش به بیش از ۲۰ مورد می‌رسد . او می‌گوید : که در یافته است اثر مشابهی در چیزی که ما از تلویزیون می گیریم . اما او می‌گوید کم بودن طول تحقیقات و شکست در تحقیقات برای عدم اعتماد به نفس شخص به معنی این است که هنوز یک سوال بدون حل است و جوابی برای آن نیست .

شری که عقاید کلبود و هریزه را درباره بازی‌های ویدئویی خشونت بار تصدیق می‌کند . آن ها همچنین چندین نوع از اعمال خشونت بار را در نظر گرفتند صرف نظر از اینکه تا به حال این بازی‌ها را انجام نداده اند.

تصور اینکه چه چیزی آن ها بازی می‌کنند ، برای بیشتر مردم آن قابل درک است .

‌بنابرین‏ من فکر می کنم که بعضی از مردم می‌توانند بازی‌های ویدئویی را بازی کنند و آن را به عنوان یک تفنن و سرگرمی استفاده کنند ولی بعضی از مردم مایلند بیشتر پرخاشگر باشند . ‌بنابرین‏ ما واقعا ً نیازمند آن هستیم که دریابیم که چه نوع از مردم بازی می‌کنند و چه واکنشی دارند .

” تود هولنشی CEO از شرکت نرم افزار id ، شرکتی که ۳D wolfenstein نامیده شده عقیده دارد : که بازی‌های ویدئویی طرناک هستند . “

یک عقیده مشهور و عامیانه است . او خاطر نشان کرد که یک گزارش دولتی استرالیا اعلام کرد ، که یک سری تحقیقات را بر روی بازی‌های خشونت بار ویدئویی را فاش کرد تا سال ۱۹۹۹ و همچنین شواهد نشان داده که یک سری شواهد قوی دال بر ارتباط بین بازی و رفتار یا بازی و اعتماد به نفس وجود دارد .

تا کنون تحقیق کمی بر روی بازی‌های کامپیوتری و ویدئویی خشن و تاثیر آن ها برکودکان و نوجوانان صورت گرفته است ، اما اگر به طبیعت کنش و واکنش‌های داخلی در این بازی‌ها توجه شود می توان یک ارتباط در آن ها یافت .

مسئله دیگر در رابطه با بازی‌های کامپیوتری و ویدئویی خشن ” گمراهی بازیکن ” به وسیله این بازیهاست به همین خاطر در سال ۱۹۹۶ ، Bander و Degaetano به نتایجی دست یافتند که حاکی از این است که این بازی‌ها پیام‌های غلط ذیل را به بازیکنان خود می رسانند .

۱- مشکلات را می توان به سرعت و با سرمایه گذاری شخص کم حل کرد .

۲- بهترین راه حل یک مسئله ، حذف منبع مسئله است .

بدیهی است ارائه اطلاعات به شرکت بیمه رقیب هیچ گاه نمی توانست مورد رضایت و علاقه شرکت های بیمه واگذارنده باشد.

از سوی دیگر، با افزایش تعداد شرکت های بیمه، ضرورت اعمال نظارت بیشتر دولت بر این صنعت و تدوین اصول و ضوابط استاندارد برای فعالیت های بیمه ای به منظور حفظ حقوق بیمه گذاران و بیمه شدگان احساس می شد. به همین دلیل در سال ۱۳۵۰ «بیمه مرکزی ایران» به منظور تحقق هدف های فوق تأسیس شد. در ماده ۱ قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری چنین آمده است: «به منظور تنظیم و تعمیم و هدایت امر بیمه در ایران و حمایت بیمه گذاران و بیمه شدگان و صاحبان حقوق آن ها، همچنین به منظور اعمال نظارت دولت بر این فعالیت، مؤسسه ای به نام بیمه مرکزی ایران طبق این قانون به صورت شرکت سهامی تأسیس می‌گردد.» این قانون از دو بخش تشکیل شده است در بخش اول ، سازمان، ارکان، تشکیلات، نظارت و نحوه اداره بیمه مرکزی ایران تعیین شده و در بخش دوم ضوابط مربوط به نحوه تأسیس و فعالیت شرکت های بیمه و ادغام و انحلال و ورشستگی آن ها مشخص شده است.


طبق این قانون بیمه مرکزی ایران سازمانی است مستقل که هیچ گونه وابستگی تشکیلاتی و ارگانیک با هیچ یک از وزارت ها و سازمان های دیگر دولتی ندارد و تنها ارتباط آن با وزارت امور اقتصادی و دارایی این است که وزیر امور اقتصادی و دارایی رئیس مجمع عمومی بیمه مرکزی ایران است.

وزیران بازرگانی و کار و امور اجتماعی نیز عضو این مجمع هستند. رئیس کل بیمه مرکزی ایران کلیه اختیارات ناشی از این قانون را دارد و بسته به صلاحدید می‌تواند به معاونان یا مدیران بیمه مرکزی تفویض اختیار کند. تصویب قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری با شروع افزایش درآمدهای ارزی و شروع فعالیت های عمرانی همزمان بود.

بر اثر این درآمدها ‌بر اساس تشویق سرمایه گذاری های خارجی، مؤسسات بیمه خارجی نیز برای ورود به بازار بیمه ایران دست به کار شدند اما بیم آن می‌رفت که اگر کنترل و نظارت دقیقی در بازار بیمه نوپای ایران اعمال نشود صنعت بیمه در خطر هجوم مؤسسات بیمه خارجی که از هر جهت مجهزتر بودند قرار گیرد.

افزایش تعداد شرکت ها که با مشارکت مؤسسات بیمه خارجی همراه بود موفقیت بازار ملی را به خطر می انداخت. بیمه مرکزی ایران با همین اندیشه تأسیس شد تا نهاد نظارتی دولت در این امر فعالیت های بیمه ای به منظور حفظ حقوق بیمه گذاران و بیمه شدگان باشد.

بیمه مرکزی ایران مستقیماً فعالیت بیمه ای نمی کند در نتیجه رقیبی برای مؤسسات بیمه کشور نیست. طبق قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری، نظارت بر کلیه فعالیت های بیمه ای به واحد نظارتی مستقل و صلاحیتدار سپرده شده به طوری که بعد از تأسیس بیمه مرکزی ایران این قانون مورد تقلید تعدادی از کشورهای در حال توسعه قرار گرفت.

تأسیس بیمه مرکزی ایران، قوام بیشتری به صنعت بیمه کشور داد و از آن پس «شورای عالی بیمه» که یکی از ارکان بیمه مرکزی ایران است ضوابط و مقررات مختلفی در زمینه نحوه اجرای عملیات بیمه ای در کشور و نرخ و شرایط انواع بیمه نامه ها تصویب کرد.

طبق ماده ۴ این قانون، بیمه مرکزی ایران تابع قوانین و مقررات عمومی مربوط به دولت و دستگاه هایی که با سرمایه دولت تشکیل شده اند نیست مگر آنکه در قانون مربوط صراحتاً از بیمه مرکزی ایران نام برده شده باشد ولی در مواردی که در این قانون پیش‌بینی نشده باشد بیمه مرکزی ایران تابع قانون تجارت است.

وظایف و اختیارات بیمه مرکزی ایران را ماده ۵ قانون تأسیس آن، ‌به شرح زیر تعیین ‌کرده‌است:

۱٫ تهیه آیین نامه ها و مقرراتی که با توجه به مفاد این قانون برای حسن اجرای بیمه در ایران لازم باشد.

۲٫ تهیه اطلاعات لازم از فعالیت های کلیه مؤسسات بیمه که در ایران کار می‌کنند.

۳٫ فعالیت در زمینه بیمه های اتکایی اجباری.

۴٫ قبول بیمه های اتکای اختیاری از مؤسسات داخلی و خارجی.

۵٫ واگذاری بیمه های اتکایی به مؤسسات داخلی و خارجی در هر مورد که مقتضی باشد.

۶٫ اداره صندوق تأمین خسارت های بدنی و تنظیم آیین نامه آن، موضوع ماده ۱ قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث مصوب سال ۱۳۴۷٫

۷٫ ارشاد، هدایت و نظارت بر فعالیت مؤسسات بیمه و حمایت از آن ها در جهت حفظ سلام بازار بیمه و تنظیم امور نمایندگی و دلالی بیمه و نظارت بر امور بیمه اتکایی و جلوگیری از رقابت های ناسالم.

در تبصره ماده۵ آمده است که :‌«بیمه مرکزی ایران ملزم به حفظ اسرار مؤسساتی است که به موجب این قانون حق نظارت بر آن ها را دارا است و به هیچ وجه نباید از اطلاعاتی که در جهت اجرای این قانون به دست می آورد (جز در مواردی که قانون معین می کند) استفاده کند.»

بدان سان که در ماده ۱ این قانون آمده، وظیفه اصلی بیمه مرکزی ایران حمایت از حقوق بیمه گذاران و بیمه شدگان است که این وظیفه باید با اعمال نظارت مستقل و دقیق در کار و نحوه عمل مؤسسات بیمه انجام پذیرد. ‌بنابرین‏ با دقت و ژرف نگری در ماده ۱ قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران، هر گونه تصور بیمه گذاران مبنی بر اینکه مؤسسات بیمه گری بدون توجه به نیاز بیمه گذار می‌توانند به طور دلخواه در بیمه نامه شرایطی را برخلاف مقررات و نظام بیمه به نفع خود بگنجانند خود به خود منتفی می شود.

با توجه به نقش حمایت کننده بیمه مرکزی ایران از بیمه گذاران و بیمه شدگان، مؤسسات بیمه کشور، باید عینا و بدون کم و کاست مطابق مقررات نظام بیمه گری عمل کنند. بیمه مرکزی ایران وظیفه دارد که در جهت تأمین هرچه بیشتر بیمه گذاران در شرایط عمومی قرارداد و تعرفه های بیمه تغییراتی را مستمراً به نفع بیمه گذاران انجام دهد، به طوری که بیمه گران با دریافت حق بیمه کمتری تعهدات بیشتری را در قبال بیمه گذاران بر عهده گیرند.

افزون بر این، قانون تأسیس بیمه مرکزی در برگیرنده این واقعیت است که تنظیم، تعمیم و هدایت این امر بیمه پیوند ناگستنی با حمایت بیمه گذاران و بیمه شدگان دارد. همچنین در بند ۱ از ماده ۵ این قانون که ناظر است بر وظایف بیمه مرکزی ایران آمده است که تهیه آیین نامه ها و مقررات بیمه در جهت حسن اجرای امور بیمه ای بر عهده بیمه مرکزی ایران است.

ماده ۷ قانون تأسیس این سازمان تأکید بر آن دارد که نه فقط حمایت از حقوق بیمه گذار را بر عهده دارد بلکه اشاره صریح دارد به هدایت بیمه گر که مفهوم گسترده آن، ارشاد بیمه گر در جهت تأمین هرچه بیشتر بیمه گذار است. ‌بنابرین‏ آشنایی کامل با وظایف قانونی بیمه مرکزی ایران می‌تواند مبین این حقیقت باشد که مکانیسم صنعت بیمه به طور دقیق به کار گرفته شده و از هر جهت در تأمین هرچه بیشتر منافع بیمه گذاران تحت نظارت و بررسی است. این مطلب خود می‌تواند باعث رفع سوء تفاهمات احتمالی بسیاری باشد که بیمه گذاران به دلیل بی اطلاعی از نحوه فعالیت صنعت بیمه و اینکه بیمه مرکزی ایران به هیچ نهاد و سازمانی وابسته نیست، بدان دچار می‌شوند.