منابع تامین مالی بلندمدت:

تامین مالی بلندمدت به ‌عنوان تعهد است و منابعی که در طول بیش از یکسال سررسید وپرداخت می‌گردد تعریف می شود. اصل تداوم فعالیت شرکت بر رشد استوار است. ‌بنابرین‏ سرمایه گذاری بر روی دارائیهای مورد نیاز جهت تولید کالا وخدمات در آینده اهمیت زیادی دارد.(شباهنگ ،۱۳۸۵)

خصوصیات کیفی اطلاعات

طبق مفاهیم نظری گزارشگری مالی ایران، هدف صورت های مالی عبارت از ارائه اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره ی وضعیت مالی ، عملکرد مالی وانعطاف پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیفی گسترده از استفاده کنندگان صورت های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. خصوصیات کیفی به خصوصیاتی اطلاق می شود که موجب می‌گردد اطلاعات ارائه شده در صورت‌های مالی برای استفاده کنندگان در راستای ارزیابی واحد تجاری مفید واقع شود. خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با محتوای اطلاعات ،” مربوط بودن” و” قابل اتکا بودن” است. ‌بنابرین‏ هرگاه اطلاعات مالی مربوط وقابل اتکا نباشند، مفید نخواهند بود. خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با ارائه اطلاعات “قابل مقایسه بودن” و”قابل فهم بودن” است. اطلاعاتی که فاقد این خصوصیات باشد، علی‌رغم مربوط بودن و قابل اتکا بودن، دارای فایده ی محدودی است. لذا، خصوصیات کیفی قابل مقایسه بودن و قابل فهم بودن، بر مفید بودن اطلاعات می افزایند و ‌به این منظور وجود ثبات رویه در روش های حسابداری بکارگرفته شده و افشای مناسب اطلاعات الزامی است. با توجه به مطالب فوق، در صورت وجود اشتباه در صورت‌های مالی دوره یا دوره های مالی قبل و درصورت تغییر رویه در دوره جاری نسبت به دوره یا دوره های مالی قبل، تجدید ارائه صورت های مالی ابزاری متداول به منظور ایجاد ثبات رویه ‌و افشای مناسب اطلاعات است که درحال حاضر استفاده بسیار زیادی در کشور دارد.(کمیته تدوین استانداردهای حسابداری،۱۳۹۱)

خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با محتویات اطلاعات

1. 1. مربوط بودن: اطلاعات ارائه شده توسط گزارشگری مالی باید مربوط باشد و اطلاعاتی مربوط است که ‌در مورد یک پدیده اقتصادی مربوط باشد. یعنی اطلاعات ‌در مورد آن پدیده اقتصادی توانایی ایجاد تفاوت در یک تصمیم را داشته باشد. همان‌ طور که ملاحظه می شود اطلاعات دارای خصوصیت کیفی مربوط بودن باید توانایی ایجاد تفاوت در تصمیم گیری را داشته باشد نه در تصمیم گیرنده. زیرا تصمیم گیرنده ممکن است به دلیل عدم آگاهی از این اطلاعات، از منابع اطلاعاتی دیگری به جز گزارشگری مالی استفاده کند یا اینکه حتی با فرض آگاهی از این اطلاعات از آن ها استفاده نکند، در حالی که می‌تواند از آن ها استفاده کند. اطلاعات توانایی ایجاد تفاوت در تصمیم را دارد حتی اگر استفاده کنندگان از آن ها استفاده نکنند یا از آن مطلع نباشند. (رحمانی،۱۳۹۰)

1. قابل اتکا بودن: اطلاعاتی قابل اتکا است که عاری از تعصب و خطای با اهمیت باشد و زمانی که استفاده کننده از آن ها بتواند اطمینان داشته باشد که صادقانه بیانگر چیزی هستند که مدعی آن می‌باشند.(شرودر،۱۳۸۸)

خصوصیات کیفی اصلی مرتبط با ارائه اطلاعات

1. قابل مقایسه بودن: استفاده کنندگان صورت‌های مالی باید بتوانند صورت‌های مالی واحد تجاری را طی زمان جهت تشخیص روند تغییرات در وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری مقایسه نمایند. استفاده کنندگان هم چنین باید بتوانند صورت های مالی واحدهای تجاری مختلف را مقایسه کنند تا وضعیت مالی ، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی آن ها را نسبت به یکدیگر بسنجند. نیاز به قابلیت مقایسه را نباید با یکنواختی مطلق اشتباه گرفت. این خصوصیات نباید مانع از به کارگیری روش های بهبود یافته حسابداری گردد. هر گاه رویه حسابداری مورد استفاده با خصوصیات کیفی “مربوط بودن” و” قابل اتکا بودن” سازگار نباشد، برای واحد تجاری ادامه ی استفاده از آن رویه مناسب نخواهد بود. به گونه ای مشابه ، در صورت وجود رویه های جایگزین ” مربوط بودن” و” قابل اتکا تر” ، برای واحد تجاری مناسب نخواهد بود که در رویه های حسابداری مورد عمل تغییر ندهد.( کمیته تدوین استانداردهای حسابداری،۱۳۹۱)

ثبات رویه :

قابل مقایسه بودن مستلزم این امر است که اندازه گیری وارائه اثرات مالی معاملات وسایر رویداد های مشابه در هر دوره حسابداری واز یک دوره به دوره بعد با ثبات رویه انجام گیرد وهمچنین هماهنگی رویه توسط واحدهای تجاری مختلف حفظ شود. مفهوم ثبات رویه، شخصیت حسابداری را ملزم می‌کند تا هنگامی که روشی را برای انجام یک رویداد مالی انتخاب می کند، برای کلیه رویدادهای مشابه و دوره های مالی بعد نیز آن روش را به کار برد، مگر اینکه دلایل قابل قبولی برای تغییر آن وجود داشته باشد. اگر یک شخصیت حسابداری روش های خود را برای اندازه گیری و ثبت رویدادها به تکرار تغییر دهد، مقایسه نتایج یک دوره مالی با دوره های مالی بعد و همچنین صورت‌های مالی دیگر شرکت‌ها امکان پذیر نخواهد بود.همواره این فرض اساسی وجود داشته که اصول حسابداری به طور یکنواخت نسبت به دوره های مالی قبل به کار گرفته می شود اما به دلیل تغییرات مداوم و مستمری که در شرایط اقتصادی و اجتماعی صورت می‌گیرد ممکن است فرض فوق صادق نباشد و تغییر در اصول و روش های حسابداری جهت هماهنگ کردن واحد تجاری با شرایط جدید، ضرورت یابد. (فایلز و همکاران،۲۰۰۸)

1. قابل فهم بودن: اطلاعات باید به گونه ای ارائه شوند که افراد با دانش معقول درباره حسابداری، فعالیت‌های اقتصادی و شرکت بتوانند از آن ها استفاده نمایند و وهمچنین نباید مبهم و پیچیده باشد، زیرا برخی از استفاده کنندگان از صورت‌های مالی نمی توانند آن ها را درک نمایند.(شرودر،۱۳۸۸)

تجدید ارائه صورت های مالی

به منظور حفظ قابلیت مقایسه و تحلیل معنادار روند فعالیت ها، واحد های تجاری باید رویه های یکسانی را برای اندازه گیری وارائه آثار مالی معاملات و سایر رویدادها ، درهر دوره حسابداری و از دوره ای به دوره ی دیگر به کار گیرند. علی رغم تأکید اساسی برثبات رویه ، ممکن است به دلایلی از جمله تغییر استانداردهای حسابداری ،تغییر رویه اجتناب ناپذیر شود . در صورت تغییر رویه باید به گونه ای عمل شود که قابلیت مقایسه اطلاعات لطمه ای نبیند. هم چنین ممکن است در تهیه صورت‌های مالی اشتباهی رخ دهد که در آینده کشف شود. نحوه ی برخورد با اشتباهات رخ داده در دوره (دوره های) قبل که در دوره جاری کشف می شود، بر ارقام سنوات قبل (اقلام مقایسه ای) مؤثر است و نیاز به تجدید ارائه صورت های مالی دارد.(نجف تومرایی ،۱۳۹۱)