فصـل سوم

روش اجرای تحقیـق

۳-۱- مقدمه

در مباحث علمی، غالبا مفاهیم تحقیق و روش علمی به صورت مترادف به کار برده می‌شوند. هر چند بین این دو وجوه مشترک معنایی وجود دارد ولی تفکیک آن ها موجب تمیز اختلاف بین آن ها می شود. تحقیق روندی رسمی تر، منظم تر و قوی تر از روش علمی است. تحقیق با ساختار منظم تر از کنکاش توام است که معمولا منجر به نوعی ثبت مراحل و گزارش نتایج و دستاوردها می شود. هر چند می توان روش علمی را بدون تحقیق به کار گرفت، ولی تحقیق علمی را نمی توان بدون روش و جوهر علمی انجام داد. ‌بنابرین‏، تحقیق مرحله‌ای تخصصی تر از روش شناسی علمی است.

به عبارت دیگر کوشش برای تنظیم اطلاعات به صورت واژه های تعریف شده و در صورت امکان بیان آن ها در قالب کمیت‌های قابل اندازه گیری تحقیق نام دارد. و به کلیه وسایل و مراحل جمع‌ آوری اطلاعات و نحوه ی تجزیه و تحلیل منطقی آن ها برای نیل به یک هدف «روش تحقیق علمی» گفته می شود.

محقق پس از انتخاب موضوع بایستی به دنبال روش تحقیق باشد. روش تحقیق فرایندی ا ست نظامند، برای پاسخ به یک پرسش یا ارائه را ه حل برای یک مسئله . روش تحقیق متناسب با اهداف و ماهیت موضوع تحقیق و امکانات اجرایی آن می‌باشد. ‌بنابرین‏ محقق روش تحقیق خود را زمانی تعیین می‌کند که اهداف تحقیق مشخص باشد و بتواند او را به اهداف از پیش تعیین شده برساند. شکل کلی روش تحقیق را می توان مجموعه ای از قواعد و ابزارهای معتبر دانست که شکل منسجم و سیستماتیک برای بررسی واقعیت‌ها، کشف مجهولات و دستیابی به راه حل مشکلات به کار گرفته می شود. در این فصل روش شناسی تحقیق مورد بررسی قرار می‌گیرد. بدین منظور ابتدا سوالات و فرضیه های تحقیق بیان شده و سپس به بررسی روش تحقیق، جامعه و نمونه آماری، قلمرو تحقیق به داده های تحقیق و نحوه ی محاسبه آن پرداخته شده و در نهایت روش تجزیه و تحلیل اطلاعات مورد بررسی قرار می‌گیرد .

۳-۲- روش کلی تحقیق

فعالیت های پژوهشی از لحاظ ماهیت، به سه گروه پژوهش های بنیادی، کاربردی و توسعه ای تقسیم بندی

می شود. پژوهش های بنیادی عبارتند از کاوش های اصیل و بدیع، به منظور افزایش اندوخته علمی و درک بهتر پدیده‌های طبیعی، انسانی، اجتماعی و فرهنگی.

پژوهش های کاربردی به هرنوع کاوش اصیل به منظور کسب دانش علمی و فنی جدید که برای آن کاربرد ویژه ای در نظر گرفته شود، گفته می شود.

پژوهش های توسعه ای (توسعه تجربی ) به هر گونه فعالیت منظم مبتنی بر دانش موجود، حاصل از پژوهش‌ها و یا تجاربی که به منظور تولید مواد، فرآورده ها ،وسایل، ابزار، فرآیندها و روش های جدید و یا بهبود آن ها صورت می‌گیرد.

پژوهش حاضر نیز از نوع پژوهش‌های کاربردی است ،در زمینه پژوهش‌های کاربردی روش های متعددی وجود دارد که اهم این روش ها عبارتند از تاریخی، توصیفی، همبستگی، علّی(پسرویدادی) و آزمایشگاهی (خاکی، ۱۳۷۸).

این تحقیق بر اساس هدف از نوع کاربردی است. و از لحاظ ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی (پیمایشی) است. روش‌شناسی مورد استفاده در این تحقیق از نوع پس‌رویدادی بوده و از اطلاعات گذشته استفاده شده است. در مواردی که بررسی ارتباط بین یک متغیر وابسته با چند متغیر مستقل مد نظر باشد، هدف محقق این است که با بهره گرفتن از داده های تاریخی، پارامتر (پارامترهایی) برای متغیر (متغیرهای)، مستقل برآورد و با ارائه مدل اقدام به پیش‌ بینی نماید. به بیان دیگراین تحقیق، تحقیقی توصیفی است که در آن درصدد توصیف روابط بین متغیرها (وابسته و مستقل) با بهره گرفتن از آزمون های آماری هستیم. پس از تدوین مدل وانجام آزمون هاسمن و انتخاب روش اثرات ثابت اقدام به برآورد ضرایب متغیرهای مستقل و اندازه تاثیر گذاری آن ها بر متغیر وابسته (سهم بازار بانک ملی) با بهره گرفتن از روش رگرسیون حداقل مربعات معمولی برآوردی تعمیم یافته(EGLS^[38]) مشخص خواهد شد.

۳-۳- روش گردآوری اطلاعات

روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق، روش کتابخانه ای می‌باشد که در آن، اطلاعات لازم از مقالات، گزارش‌های پژوهشی و پایان‌نامه‌های داخلی و بخصوص خارجی استفاده شده است. همچنین اطلاعات مربوط به متغیرهای تحقیق از بانک های اطلاعاتی بانک ملی، سایت بانک مرکزی و مرکز آمار ایران جمع‌ آوری شده است.

۳-۴- جامعه آماری، روش نمونه‌گیری و حجم نمونه

مسئله ای که بیشتر محققان در برنامه ریزی هر تحقیق با آن مواجه هستند، اندازه یا حجم لازم برای نمونه است. قانون کلی در این مورد، بزرگترین اندازه ممکن را تصویب می‌کند. هدف از مطالعه نمونه کسب اطلاع ‌در مورد جامعه ای است که نمونه از آن انتخاب شده است؛ ‌بنابرین‏ هر چه نمونه با حجم بزرگتری انتخاب شود، شاخص‌های آماری محاسبه شده برآورد دقیق‌تری از پارامترهای جامعه به دست خواهند داد. بین اندازه نمونه و آزمون آماری فرض صفر، ارتباط نزدیکی وجود دارد.با نمونه بزرگ، محقق کمتر فرض صفر را در شرایطی که واقعا درست نیست می پذیرد. در اکثر پروژه های تحقیقی محدودیت‌های مالی، وقت، نیروی انسانی، اندازه نمونه ای را که لازم است مورد مطالعه قرار گیرد را محدود می‌سازند (خاکی، ۱۳۸۹). جامعه آماری تحقیق، کلیه ادارات امور شعب بانک ملی ایران و نمونه تحقیق نیز ادارات امور شعب ۵ استان گیلان ،مازندران ،قزوین ،البرز و اردبیل می‌باشد که اطلاعات آن‌ ها به صورت کامل طی سال‌های ۱۳۸۸تا ۱۳۹۳ قابل دستیابی بوده است.

۳-۵- روش انجام کار

یکی از اهداف به کارگیری روش های آماری و اقتصاد سنجی، ارزیابی سیاست های اقتصادی و در آخر پیش‌بینی مقادیر آتی متغیرها و تدوین سیاست های مناسب است. در این راستا یک کار تجربی مشتمل بر مراحل زیر می‌باشد: (صمدی ،۱۳۸۸ ،ص ۱۷).

• • تصریح سنجی

• • تجزیه و تحلیل داده ها(داده سنجی )

• • روش سنجی

• • ارزیابی الگو و تخمین ها و استنباط آماری

• تحلیل نتایج و در صورت نیاز پیش‌بینی

۳-۵-۱-مرحله اول : تصریح سنجی

اولین و مهم‌ترین مرحله در یک کار تجربی، مشخص کردن متغیر های وابسته و مستقل، شکل تابعی الگو و مقادیر و علائم مورد انتظار پارامترها است. اغلب پژوهش‌گران الگویی را انتخاب کرده، پارامترهای آن را تخمین زده و فرضیه های مدنظر خود را به بوته آزمایش می‌گذارند. اما سوال اساسی این است که چه الگویی باید انتخاب شود تا کار کاربردی با آن شروع شود. تعیین چنین الگویی بسیار اساسی بوده و به تصریح سنجی معروف است. در متون اقتصادسنجی و به هنگام ارزیابی تجربی الگوها، دو نوع خطا معرفی می شود:

خطای تصریح و خطای تعیین غلط الگو

خطای تصریح زمانی مطرح می شود که محقق الگوی درست و مناسبی را انتخاب می‌کند، اما به شیوه های متعددی در تخمین آن دچار خطا می شود. وجود خود همبستگی پیاپی، ناهمسانی واریانس ها، نرمال نبودن اجزا جمله اخلال، خطای تصریح جز اخلال، حذف یک متغیر مهم، وارد کردن یک متغیر غیر ضروری، شکل تابعی غلط، خطای اندازه گیری (در متغیرهای مستقل ) و غیره برخی از این نوع خطاها هستند.

1. 1. . امامی، حسن؛ حقوق مدنی؛ تهران: انتشارات اسلامیه؛ ج۴، ص۲۷۰ ↑

   

1. 1. . محقق داماد، سیدمصطفی؛ بررسی فقهی حقوق خانواده؛ تهران: مرکز نشر علوم اسلامی؛ ۱۳۶۵ش؛ ص۲۳ ↑

1. 1. . مطهری، مرتضی؛ مجموعه آثار (فقه و حقوق)؛ تهران: انتشارات صدرا؛ ۱۳۷۸ش؛ ج۱۹، ص۴۹ ↑

1. 1. . دیانی، عبدالرسول؛ «نامزدی»؛ مجله دادرسی؛ مهر و آبان۱۳۸۲؛ ش۴۰، ص۲۱ ↑

1. 1. . همان؛ ص۲۳ ↑

1. 1. . امامی، سیدحسن؛ حقوق مدنی؛ تهران: انتشارات اسلامیه؛ ۱۳۵۶ش؛ ج۴، ص۲۷۱ ↑

1. 1. . همان ↑

1. 1. . کاتوزیان؛ حقوق مدنی(خانواده)؛ تهران: انتشارات به‌نشر؛ ۱۳۶۸؛ ج۱، ش۲۰ ↑

1. 1. . دیانی، عبدالرسول؛ «نامزدی»؛ مجله دادرسی؛ آذر و دی۸۲؛ ش۴۱؛ ص۲۶ ↑

1. 1. . صفایی، سیدحسین و امامی، اسدالله؛ حقوق خانواده؛ تهران: انتشارات دانشگاه تهران؛ ۱۳۷۲؛ ج۱، ص۳۰ ↑

1. 1. . محقق داماد، سیدمصطفی؛ بررسی فقهی حقوق خانواده؛ تهران: نشر علوم اسلامی؛ ۱۳۶۷؛ ص۳۴ ↑

1. 1. . شیخ طوسی؛ المبسوط؛ تهران: المکتبه المرتضویه؛ ۱۳۸۷؛ ج۴، ص۲۱۸ ↑

1. 1. . شهید اوّل؛ اللمعه الدمشقیه؛ بیروت: دارالتراث؛ ۱۴۱۰ق؛ ص۱۸۱ ↑

1. 1. . شهیدثانی؛ الروضه البهیه؛ قم: کتابفروشی داوری؛ ۱۴۱۰ق؛ ج۵، ص۲۴۱ ↑

1. 1. . ر.ک: فاضل هندی، محمدبن‌حسن؛ کشف اللثام؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۱۶ق؛ ج۷، ص۳۳٫ نجفی، محمدحسن؛ جواهرالکلام؛ بیروت: داراحیاء التراث العربی؛ ۱۴۰۴ق؛ ج۳۰، ص۱۲۴٫ شبیری زنجانی، سیدموسی؛ قم: مؤسسه پژوهشی رأی‌ پرداز؛ ۱۴۱۹ق؛ ج۱۸،ص۵۹۱۴ ↑

1. 1. . تمیمی مغربی، ابوحنیفه؛ دعائم الاسلام؛ قم: مؤسسه آل البیت(ع)؛ ۱۳۸۵ق؛ ج۲، ص۲۰۱ ↑

1. 1. . شیخ طوسی؛ تهذیب الاحکام؛ تهران: دارالکتب الاسلامیه؛ ۱۴۰۷ق؛ ج۷؛ ص۴۳۵ ↑

1. 1. . ر.ک: طباطبایی، سیدعلی؛ ریاض المسائل؛ قم: مؤسسه آل البیت(ع)؛ ۱۴۱۸ق؛ ج۱۱، ۳۰۸ ↑

1. 1. . ر.ک: موسوی عاملی، محمدبن‌علی؛ نهایه المرام؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۱۱ق؛ ج۱، ص۲۱۵٫ خوانساری، سیداحمد؛ جامع المدارک؛ قم: مؤسسه اسماعیلیان؛ ۱۴۰۵ق؛ ج۴، ص۲۸۲ ↑

1. 1. . شبیری زنجانی؛ کتاب النکاح؛ قم: مؤسسه پژوهشی رأی‌ پرداز؛ ۱۴۱۹ق؛ ج۱۸، ص۵۹۱۸ ↑

1. 1. . علامه حلی؛ تذکره الفقهاء؛ قم: مؤسسه آل البیت(ع)؛ ۱۳۸۸ق؛ ص۵۷۰ ↑

1. 1. . شهید ثانی؛ الروضه البهیه؛ قم: کتاب فروشی داوری؛ ۱۴۱۰ق؛ ج۴، ص۴۸ ↑

1. 1. . ر.ک: نجفی؛ جواهر الکلام؛ بیروت: داراحیاء التراث العربی؛ ۱۴۰۴ق؛ ج۲۵، ص۱۷۸٫ علامه حلّی؛ تذکره الفقهاء؛ قم: مؤسسه آل البیت(ع)؛ ۱۴۱۴ق؛ ج۱۳، ص۲۳۹ ↑

1. 1. . شیخ صدوق، محمدبن بابویه؛ من لایحضره الفقیه؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۱۳ق؛ ج۳، ص۳۰۹ ↑

1. 1. . امامی؛ حقوق مدنی؛ تهران: انتشارات اسلامیه؛ ۱۳۳۴ش؛ ج۲، ص۳۶۹ ↑

1. 1. . شیخ طوسی؛ الخلاف؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۰۷ق؛ ج۳، ص۲۲۷ ↑

1. 1. . همو؛ المبسوط فی فقه الامامیه؛ تهران: المکتبه المرتضویه؛ ۱۳۸۷ق؛ ج۲، ص۲۰۰ ↑

1. 1. . طبرسی، امین الاسلام؛ مشهد: مجمع البحوث الاسلامیه؛ ۱۴۱۰ق؛ ج۱، ص۵۴۱ ↑

1. 1. . علامه حلّی؛ تحریر الاحکام الشرعیه؛ قم: مؤسسه امام صادق(ع)؛ ۱۴۲۰ق؛ ج۲، ص۴۶۶ ↑

1. 1. . حلّی، ابن ادریس؛ اسرائر؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۱۰ق؛ ج۲، ص۴۲۵ ↑

1. 1. . درباره قاعده بودن عبارت مذکور ر.ک: کاشف الغطاء؛ تحریر المجله؛ نجف: المکتبه المرتضویه؛ ۱۳۵۹؛ ج۱، ص۸۴ ↑

1. 1. . نوری، حسین؛ مستدرک الوسائل؛ قم: مؤسسه آل البیت(ع)؛ ۱۴۰۸ق؛ ج۱۳، ص۴۲۶ ↑

1. 1. . احسائی، ابن‌ابی جمهور؛ عوالی اللئالی؛ قم: سید الشهداء؛ ۱۴۰۴ق؛ ج۳، ص۲۳۵ ↑

1. 1. . همو؛ درر اللئالی؛ ج۱، ص۳۶۸ ↑

1. 1. . کاشف الغطاء؛ تحریر المجله؛ نجف: المکتبه المرتضویه؛ ۱۳۵۹؛ ج۱، ص۸۴ ↑

1. 1. . ر.ک: شیخ طوسی؛ الخلاف؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۰۷ق؛ ج۳، ص۲۳۹٫ قاضی ابن براج، عبدالعزیز؛ المهذب؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۰۶ق؛ ج۲، ص۵۱ ↑

1. 1. . حر عاملی؛ وسایل الشیعه؛ قم: مؤسسه آل البیت(ع)؛ ۱۴۰۹ق؛ ج۱۸، ص۳۹۶ ↑

1. 1. . اردبیلی، احمد؛ مجمع الفائده و البرهان؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۰۳ق؛ ج۹، ص۱۶۴ ↑

1. 1. . سبزواری، محمدباقر؛ کفایه الاحکام؛ دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۳۳ق؛ ج۱، ص۵۶۳ ↑

1. 1. . بحرانی، یوسف؛ الحدائق الناضره؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۰۵ق؛ ج۲۰، ص۲۶۹ ↑

1. 1. . شیخ انصاری؛ المکاسب؛ قم: کنگره بزرگداشت شیخ انصاری؛ ۱۴۱۵ق؛ ج۴، ص۱۵۴ ↑

1. 1. . ر.ک: حلّی، ابن‌فهد؛ المهذوب البارع؛ قم: دفتر انتشارات اسلامی؛ ۱۴۰۷ق؛ ج۲، ص۴۹۷ ↑

1. 1. . امام خمینی؛ کتاب البیع؛ تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی؛ ۱۴۲۱ ↑

1. 1. . ر.ک: عدل، مصطفی؛ حقوق مدنی؛ تهران: امیرکبیر؛ ۱۳۲۴ش؛ ص۸۲۱ . جعفری لنگرودی، محمدجعفر؛ حقوق مدنی(رهن و صلح)؛ تهران: گنج دانش؛ ۱۳۷۰ش؛ ص۹۸ ↑

1. 1. . امامی؛ حقوق مدنی؛ تهران: انتشارات اسلامیه؛ ۱۳۳۴ش؛ ج۲، ص۳۶۹ ↑

1. 1. . روحانی، سیدمحمدصادق؛ فقه الصادق؛ قم: دارالکتاب؛ ۱۴۱۲ق؛ ج۱۶، ص۲۶۵ ↑

1. 1. . ر.ک: همدانی، آقا رضا؛ مصباح الفقیه؛ قم: مؤسسه الجعفریه؛ ۱۴۱۶ق؛ ج۱۴، ص۶۵ ↑

1. 1. . خویی، سیدابوالقاسم؛ مصباح الفقاهه؛ نجف: مطبعه الحیدریه؛ ۱۳۷۴ق؛ ج۵، ص۲۳۹ ↑

1. 1. . همو؛ موسوعه الامام الخویی؛ قم: مؤسسه احیاء آثار الامام الخویی؛ ۱۴۱۸ق؛ ج۱۳، ص۱۰ ↑

1. 1. . مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی؛ مجموعه قوانین و مقررات کشور(لوح حق) ↑

1. 1. . به نقل از: یزدانیان، علیرضا؛ «بیع عین مرهونه توسط راهن از منظر فقه و حقوق مدنی»؛ مجله مقالات و بررسی‌ها؛ پاییز۸۶؛ ش۸۵؛ ص۱۲۴ ↑

1. 1. . جهت مشاهده آرای و نظریات مختلف دیوان عالی کشور و اداره حقوقی ر.ک: معاونت حقوقی ریاست جمهوری؛ مجموعه قانون مدنی؛ تهران: معاونت تدوین و تنقیح و انتشار قوانین و مقررات؛ ۱۳۹۰؛ ص۲۱۳-۲۱۶٫ ↑

در سنجش تأثیر تحرک در بزهکاری به نظر می‌رسد که همگی محققان مفهوم واحدی از تحرک در نظر نگرفته‌اند. بعضی‌ها از تحرک این معنی را در نظر گرفته‌اند که نسل جدید نسبت به نسل‌های گذشته از عزلت و گوشه نشینی، به درآمده و به همین نسبت بر سطح جرایم او افزوده شده. در معنای اخیر باید با ساترلند هم عقیده بود که آمارها نمی‌توانند واقعیت تأثیر تحرک را در بزهکاری نشان دهند. مسلم نیست که فزونی جرایم بیگانگان، که آمار نشان می‌دهد، حقیقت داشته باشد.

در کشورهای در حال توسعه، مهاجرت روستائیان به جوامع شهری، در حقیقت انتقال فقر روستاها به شهرها است. این توده‌های انبوه انسانی که در مرحله تحول از زندگی روستایی به شهری قرار می‌گیرند، برای تطبیق و تثبیت وضع موجود خویش از نظر اقتصادی و اجتماعی ناگزیرند در حاشیه شهرها یا مناطق ارزان قیمت زندگی کنند ، در شهر قم می توان به محله های همچون شهر قائم ، شیخ آباد ، زند آباد ، علی آباد سعدگان و… اشاره کرد که بر اساس آمارهای موجود بیشترین جرایم ارتکابی مرتکبینش به چنین مناطقی تعلق دارند.

افزایش جمعیت مهاجرت بی رویه روستائیان را در پی دارد. این مهاجرتها مسائل و دشواریهای را به بار می‌آورد که به برخی از آن ها ذیلاً اشاره می‌شود :

1. 1. شغلهای کاذب و جاذبه‌های کاذب شهرها موجب فزونی مهاجرتهای بی رویه روستائیان به شهرهای بزرگ بخصوص شهرهای مرکزی استانها یا مرکز کشور می‌شود.

1. 1. روستائیان که به فرهنگ و زندگی ساده خود پشت پا زده، به نقاط شهری روی می‌آورند به خاطر نامتجانس بودن با شیوه زندگی شهری، هویت خود را کم و بیش از دست می‌دهند و در محیط‌های نا مأنوس شهری مرتکب جرم می‌شوند.

1. مهاجران و روستائیان که بدون برنامه ریزی قبلی به شهرها هجوم می‌آورند، با بیکاری نامحدود مواجه شده، ناچار به کارهای غیر قانونی و ضد اجتماعی چون خرید و فروش مواد مخدر، واسطه‌گری، سرقت و دلالی و امثال آن تن در می‌دهند.

مبحث ششم :نتیجه گیری و پیشنهادات :

نتیجه ای که در پایان این تحقیق خواهیم گرفت این است که با توصیه های پلیسی به مردم و افزایش سطح آگاهی آن ها در خصوص چگونگی وقوع انواع سرقت ها بتوانیم وقوع سرقت ها را به حداقل برسانیم و راهکارهایی را در خصوص جلوگیری از وقوع انواع سرقت ها مدنظر قرار دهیم و علاوه بر بررسی خصوصیات اخلاقی ـ جسمی و روانی مرتکبین این جرم (سرقت) مجازاتهایی را نیز برای مرتکبین این جرم (طبق قانون) در نظر گرفت تا میزان وقوع این جرم در جامعه ما به حداقل برسد.

گفتاراول : پیشنهادهایی جهت استفاده در طرح پیشگیری از سرقت:

۱- ارائه هشدارهای انتظامی ـ اجتماعی در قالب بروشور، اطلاعیه و … به مردم

۲- برگزاری جلسات توجیه، آگاه سازی توسط نیروی انتظامی جهت اقشار مختلف مردم

۳- افزایش گشتی ها در سطح شهر بویژه در مناطق آلوده به صورت آشکار (پیاده، موتورسوار خودرو) و استفاده از کارکنان موجب در گشت های پایان شب و هوشیاری کامل عوامل گشت.

۴- برخورد قاطع با سارقین بویژه اجرای حدود الهی و حتی الامکان در ملاء عام

۵- هماهنگی و همکاری ادارات و نهادهای مختلف از جمله اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی، آموزش و پرورش و … با نیروی انتظامی جهت اطلاع رسانی، فرهنگ سازی و جلوگیری از تجمل گرایی و مصرف گرایی و …

۶- هماهنگی ادارات و سازمان‌های متولی شهرسازی مثل شهرداری، مسکن و شهرسازی با نیروی انتظامی در زمینه صدور پروانه ساخت

۷- صدور پروانه کسب جهت واحدهای صنفی با اعلام نظر کارشناسی نیروی انتظامی مبنی بر رعایت مسائل ایمنی و حفاظتی

۸- جلوگیری از ورود یا تولید اسباب بازیهایی که سوء استفاده از آن ها متصور است مثل کلت و … و جمع‌ آوری آن ها در سطح کشور

۹- برخورد قاطع مقامات قضایی با مالخرها

۱۰- ارائه راهکارهای مناسب توسط مسئولین استان‌های محروم به منظور اشتغال زایی و جلوگیری از مهاجرت افراد بویژه جوانان آن استانها به استان قم و دیگر استانها

۱۱- افزایش میزان مشارکت مردمی، نیروهای بسیجی (اجرای طرح شبگرد محلات) در حفظ امنیت شهر

۱۲- ارتقاء سطح آگاهی شبگردها و نگهبان محله و …

۱۳ -نصب قفلهای فرمان مناسب در موتورسیکلتها توسط کارخانه‌ها سازنده موتورسیکلت مثل موتور دی.تی

۱۴-انشاء احکام تعلیقی جهت افراد مستعد جهت پیشگیری از سرقت مجدد

۱۵- ارائه راهکار مناسب جهت کاهش بیکاری افراد کارگر و جلوگیری از ورشکستگی کارخانه‌ها

۱۶- تعیین محل مناسبی توسط سازمان بهزیستی یا مؤسسات خیریه جهت افرادی که سرپناه ندارند و به خاطر نداشتن سرپناه در زمستان به سرقت دست می‌زنند.

۱۷- حضور مستمر قضات دادگستری در زندان و آشنایی با مشکلات زندانیان، عملکرد آن ها، نتایج حاصله از زندانی شدن و میزان تأثیر مجازات زندان و اثر بازدارندگی آن

۱۸- افزایش جلب مشارکت مردمی با نیروی انتظامی در زمینه ارائه اطلاعات و اخبار

۱۹- ایجاد زمینه مناسب جهت بازگشت سارقان به جامعه و شروع زندگی سالم

۲۰- هماهنگی ندامتگاه با نیروی انتظامی در زمینه اعلام زمان آزادی سارقان سابقه دار به منظور کنترل آنان

۲۱- آموزش تخصصی نیروهای پلیس از نظر فنی، حرفه و نیز آمادگی جسمانی

۲۲- افزایش مراکز مشاوره به ویژه مشاوره تلفنی و اطلاع رسانی در این زمینه به منظور افزایش استفاده مردم از آن

۲۳- الزام استفاده از دفترچه ثبت سریال اموال توسط خانواده ها

۲۴- بهره گیری بیشتر از مخبرین و تخصیص بودجه کافی در این زمینه

۲۵- کنترل و سرکشی از محل اقامت افراد غیر بومی که به صورت دسته جمعی زندگی می‌کنند با رعایت موازین شرعی و قانونی

۲۶- همکاری بیشتر قضات با مأمورین نیروی انتظامی

۲۷- ایجاد سیستم مکانیزه جهت ارتباط بین آگاهیهای عمومی سراسر کشور ‌در مورد متهمین فراری و تحت تعقیب و دیگر اقدامات

۲۸- درج ماده ۶۲ مکرر قانون مجازات اسلامی در بروشورها جهت آگاهی مردم از سوء پیشینه و اثرات آن

۲۹- جایگزین کردن روش های اصلاحی و تربیتی دیگر به جای زندان. به عنوان مثال می توان به جای زندان های کوتاه مدت زندانیان را به انجام کارهای عام المنفعه در محل کار همیشگی خود و یا در محیط دیگری که از طرف مقامات قضایی تعیین می شود وادار نمود.

۳۰- تحت پوشش قرار دادن کامل کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست توسط بهزیستی و کمیته امداد امام (ره)

۳۱- فعال نمودن انجمن حمایت از زندانیان و اسکان زندانیان پس از آزادی بویژه زنان

اصلاح قانون کار

۳۲- تخصیص شعبه ویژه جهت رسیدگی به جرم سرقت در دادگستری

۳۳- آموزش همگانی مردم در خصوص حفاظت از اموال خود به صورت پخش برنامه های آموزنده در صدا و سیمابا دعوت از کارشناسان انتظامی

۲-۴-متدولوژی تعیین ارزش

از منظر اقتصاددانان، ارزش آن گاه ایجاد می شود که بنگاه درآمدی بیش از هزینه (بهای) اقتصادی منابع به کار گرفته شده برای درآمد حاصله به دست آورد. هزینه منابع به کار گرفته شده شامل عناصر زیر است:

1. 1. مواد مصرفی و استهلاک دارایی ها

1. 1. هزینه های پرسنلی

1. 1. مالیات

1. هزینه فرصت سرمایه به کار گرفته شده

‌به این ترتیب از دیدگاه اقتصاددانان، جمع درآمدها باید از مجموع عناصر هزینه چهارگانه فوق از جمله هزینه به کارگیری سرمایه افزون تر باشد. تا دهه ۱۹۸۰، نرخ بازده سرمایه معیار مناسبی برای سنجش موفقیت شرکت و ارزش آن قلمداد می شد. با تغییراتی که در بازار سرمایه و انتظارات سهام داران پدید آمده، شاخص های متعارف مالی به تنهایی کافی و پاسخگو نیست و از جمله نقدینگی و پتانسیل درآمدزایی آتی را در نظر نمی گیرد. در سنجش ارزش زایی، شرکت ها و سازمان های امروزین در مقابل سوالات اساسی زیر قرار دارند :

1. 1. چگونه می توان ارزش سهام و ارزش برای سهام داران را افزایش داد؟

1. کدام معیار سنجش رابطه منطقی با ارزش سهام شرکت دارد ؟ (فخاریان، ۱۳۸۴)

۲-۵-ارزش افزوده

به مفهوم ما به ازای ارزشی است که بر اثر برخی اعمال و پدیده ها ایجاد می شود که در چارچوب ارزش های اقتصادی، تبیین و طبقه بندی می‌گردد. این ارزش نشان دهنده تفاوت ارزش معاملاتی (ارزش فروش) و ارزش کالا و خدمات خریداری شده (واسطه ای) است. فراهم کردن اطلاعات مورد نیاز جهت اعمال مدیریت آگاهانه از جمله ارزیابی منطقی عملکرد و دیگر کارکردهای مدیریتی، از اهداف ارزش افزوده است. به طور کلی، کاربرد ارزش افزوده در سه حوزه اقتصادی، مدیریتی و حسابداری نیز قابل تأمل است. ارزش افزوده، ثروت ایجاد شده توسط واحد تجاری را اندازه گیری می‌کند، این ثروت حاصل کار و تلاش گروهی است که به نوعی در واحد تجاری سهیم بوده اند. به عبارت دیگر ارزش افزوده نشان دهنده جمع بازده حاصله مؤسسه‌ توسط سرمایه گذاران، اعتباردهندگان، کارمندان و دولت می‌باشد، که قسمتی از این ثروت یا ارزش ایجاد شده در قالب سود سهام، بهره وام ها، حقوق و دستمزد (شامل بیمه و بازنشستگی و سایر مزایای کارکنان) و مالیات، به آنان توزیع می شود و قسمت باقی مانده به عنوان ذخایر یا برای سرمایه گذاری مجدد در همان واحد تجاری منظور می‌گردد. (سبحانی، ۱۳۶۵)

۲-۶-رویکردهای ارزیابی عملکرد

برای ارزیابی عملکرد مالی شرکت ها از رویکردهای مختلفی استفاده می شود که هر یک توانایی ها و کمبودهایی دارند. مهمترین این رویکردها را می توان به چهار گروه کلی دسته بندی کرد :

۲-۶-۱-رویکردحسابداری

معیارهای حسابداری حاصل از مدل حسابداری شامل رشد فروش، سود، سود هر سهم، تقسیم سود و نرخ بازده حقوق صاحبان سهام می‌باشد. در این رویکرد همه معیارها به نحوی با سود حسابداری در ارتباطند. از آن جا که سود حسابداری به شدت تحت تاثیر روش های مختلف حسابداری است و مدیریت به راحتی می‌تواند از روش های مختلف برای هموارسازی سود استفاده کند، این معیارها نمی تواند معیار درستی برای سنجش عملکرد باشند. (داداشی خالص، ۱۳۸۷)

۲-۶-۱-۱-رشد فروش

روند رشد فروش یکی از روش های تحلیل صورت های مالی است. این روش بیشتر در تجزیه و تحلیل صورتحساب سود و زیان مورد استفاده قرار می‌گیرد. طبق این معیار هر چه رشد مبلغ فروش واحد تجاری بیشتر باشد و روند بهتری داشته باشد، مدیریت آن واحد تجاری عملکرد مطلوب تری داشته است. بزرگترین نقصی که این معیار دارد در نظر نگرفتن هزینه هاست. به بیان دیگر، رشد فروش به تنهایی باعث افزایش ارزش شرکت نمی شود بلکه هزینه های واحد تجاری نیز عامل اساسی دیگری است که بر میزان سود شرکت تاثیر گذاشته و ارزش شرکت را دستخوش تغییر می کند.(داداشی خالص، ۱۳۸۷)

۲-۶-۱-۲-سود

سود و سودآوری یک واحد انتفاعی از دیر باز مورد بحث اقتصاددانان و حسابداران بوده است و در حقیقت، فلسفه ایجاد یک واحد انتفاعی همان سودآوری است. اما آیا منظور از سود همان سودی است که در صورت های مالی نشان داده می شود ؟ خیر سودی که مورد نظر سهام داران و سرمایه گذاران است غیر از سودی است که در صورتحساب سود و زیان نشان داده می شود. با توجه ‌به این که روش های مختلف پذیرفته شده در حسابداری راه را برای هموارسازی سود فراهم ساخته است. یعنی مدیریت با بهره گیری از روش های گوناگون حسابداری می‌تواند سودهای سال های مختلف را به طور یکنواخت گزارش کند. در هموارسازی سود، مدیریت به اقداماتی جهت کاهش نوسانات سودهای گزارش شده حسابداری دست می زند. ‌بنابرین‏ سود حسابداری نمی تواند مبنایی برای اندازه گیری عملکرد باشد. (داداشی خالص، ۱۳۸۷)

۲-۶-۱-۳-سود هر سهم

سود هر سهم از تقسیم سود خالص بعد از مالیات بر تعداد سهام به دست می‌آید و طبعا همان ایرادهای اساسی که بر رشد سود وارد است بر آن نیز وارد می‌باشد، یعنی با دستکاری کردن سود و یا تغییر روش های پذیرفته شده در حسابداری، سود هر سهم نیز تغییر خواهد کرد. در حقیقت سود هر سهم تعیین کننده ارزش سهام شرکت نیست، زیرا تحقیقات نشان داده است که در مواردی سود هر سهم کاهش یافته ولی قیمت سهام افزایش یافته است. سود هر سهم فقط مربوط به دوره زمانی معین است و نمی تواند با توجه به آن ‌در مورد ارزش شرکت قضاوت کرد. آن چیزی که تعیین کننده قیمت سهام یک شرکت است عرضه و تقاضای سهام است و عرضه و تقاضا مستقیما به پیش‌بینی سودهای آینده بستگی دارد. (داداشی خالص، ۱۳۸۷)

۲-۶-۱-۴-درصد تقسیم سود

بسیاری بر این باورند که شرکتی که سیاست سود دائمی دارد و هر سال مقداری از سود خود را بین سهام داران تقسیم می‌کند شرکت موفقی است در حالی که در عمل این طور نیست. در حقیقت اگر به تقسیم سود به عنوان معیار اندازه گیری عملکرد اتکا کنیم قطعا نتیجه گیری صحیح نخواهد بود.

۱۳-مطالب آموزشی را باید از ساده به دشوار ارائه کرد . می توان با فعال سازی دانش آموز به هنگام تدریس در او ایجاد انگیزه نمود .

۱۴-به وضع جسمانی دانش آموزان و وضع ظاهری کلاس باید توجه نمود . کلاس درس را باید از نظر ظاهری و روانی تبدیل به محیطی امن و آرام نمود .

۱۵-از مقایسه نمودن دانش آموزان با یکدیگر خودداری نمایید .

۱۶-قدردانی از کار دانش آموز او را به کوشش و تلاش بیشتر و دلبستگی به درس وادار خواهد نمود .

۱۷-برقراری ارتباط بین مطالب درسی با واقعیات زندگی در ایجاد انگیزه مؤثر می‌باشد .

۱۸-بلافاصله دانش آموز را از میزان پیشرفت در کارش مطلع نمایید . آگاهی از نتیجه کار در هر مرحله از آموزش ، دانش آموز را از عملکرد خود آگاه نموده و باعث می شود تا به تقویت نقاط مثبت و اصلاح نقاط ضعف و منفی خود بپردازد .

۱۹-استفاده از علائق یادگیرنده : مربیان و والدین می‌توانند با شناسایی علائق دانش آموز از آن استفاده مطلوب نمایند .

۲۰-مقابله با بازدارنده های عاطفی و هیجانی که موجب دلسردی و کاهش علاقه دانش آموز به درس و تحصیل می شود . مثلا“ معلمی ممکن است از دانش آموز توقع زیاد داشته باشد و یا پس از ورود به کلاس به هیچ دانش آموزی اجازه ورود ندهد و یا تکالیف سنگین تعیین کند ، زیاد درس بدهد ، سخت نمره دهد و گاهی تبعیض روا دارد .

۲۱-انگیزش از راه سرمشق گیری : معلم در این شیوه از شخصیتی خاص تمجید و تجلیل نموده و او را یک نمونه و سرمشق ارزشمند و قابل احترام معرفی می‌کند و دانش آموزان نیز از طریق همانند سازی با آن به درس و مدرسه علاقه مند می‌شوند .

۲۲-تحریک حس کنجکاوی دانش آموزان

۲۳-آموزش برنامه ریزی به دانش اموزان از طریق رفتار و گفتار و کردار خود در کلاس درس و ارائه نظرات مشورتی به آن ها ‌در تهیه برنامه

۲۴-در آمیختن درس با تفریح و بازی دانش آموزان را به یادگیری بیشتر علاقه مند می‌سازد . (شهرآرای، ۱۳۷۸)

۲-۱-۱۶-آموزش انگیزه پیشرفت

مک کللند (۱۹۶۵) اعتقاد داشت که انگیزه پیشرفت خصوصیتی است که می شود به وسیله آموزش آن را افزایش داد و تعلیم و تربیت، محیط خانوادگی و اجتماعی در تکوین آن نقش اساسی دارند. بر این اساس به نظر وی انگیزه پیشرفت یک خصوصیت ارثی نیست. آن چه مک کللند را ‌به این دیدگاه رهنمون ساخت تحقیقی بود که وی در سال ۱۹۶۰ برای آموزش انگیزش پیشرفت به صورت دوره های آموزشی برگزار کرد. این دوره های آموزشی در چندین کشور از جمله کشور هندوستان برای مدیران اجرایی برگزار شد. نتایج این بررسی ها نشان داد که همه مدیرانی که دوره های آموزشی را برای ارتقا انگیزه پیشرفت گذارنده بودند، کارهایشان را بهتر از قبل انجام دادند و موفقیت های بیشتری را کسب نمودند.

مک کلند (۱۹۶۵) و مایرون و مک کللند (۱۹۶۷) برنامه آموزش انگیزه پیشرفت را در چهار مرحله تدوین کردند. در این دوره های آموزشی بین ۹ تا ۲۵ نفر زیر نظر مربیان کار آزموده آموزش دیدند. مدت زمان آموزش بین ۷ تا ۱۴ روز طول کشید. چهار مرحله آموزشی به شرح زیر بود.

۱)در مرحله اول، موضوع انگیزه پیشرفت طرح می شد شرکت کنندگان با این مطلب آشنا می شدند که انگیزه ها قابل تغییرند.

۲) در مرحله دوم، معنی و مفهوم انگیزه پیشرفت و چگونگی سنجش و اندازه گیری انگیزه پیشرفت به شرکت کنندگان آموزش داده می شد.

۳) به افرادی که این دوره را می دیدند یاد داده می شد که در مسیر پیشرفت و کسب موفقیت های بزرگ چگونه باید عمل کنند. به آن ها یاد داده می شد موقعیت ها و شرایطی از کار را ترجیح دهند که در آن مسئولیت های فردی وجود داشته باشد، میزان مخاطره در حد متوسط باشد و نتایج عملکرد و باز خورد به سرعت به فرد داده شود. در این مرحله مربی از نمونه های واقعی استفاده می کرد واز آن ها می خواست که با توجه به تجربه های شخصی خود این مفاهیم را توجیه کنند. پس از آن مربی نتیجه عملکرد را به افرادی که از نظر رفتار پیشرفت گرا بودند ارائه می‌داد. این موضوع باعث می شد که هر کس نتیجه عملکرد خود را با نتیجه عملکرد کسی که انگیزه پیشرفت در او بسیار بالا است، مقایسه کند.

۴) دوره مذبور این گونه پایان می پذیرفت که از شرکت کنندگان خواسته می­شد تا هدف­ها را تعیین کنند و بگویند که در مسیر کسب موفقیت (برای دستیابی به هدف های تعیین شده) چگونه عمل می‌کنند. این هدف ها نوشته می شدند و به صورت بخشی از برنامه اجرایی در می آمدند. برای ارزیابی پیشرفت، اساس کار هدف هایی بود که تعیین شده بود.

۲-۱-۱۷-خود کار آمدی

خود کار آمدی عمده ترین و اصلی ترین مکانیسم در کارکرد شناختی انسان به شمار می رود و عبارت است از باور های افراد ‌در مورد لیاقت هایشان جهت اعمال کنترل روی حوادث مؤثر زندگی (بندورا، ۱۹۹۲). در چهار چوب نظریه خودکارآمدی بندورا چنین عنوان می شود که افراد دارای باورهای قوی ‌در مورد توانایی‌های خود نسبت به افرادی که ‌در مورد توانایی‌های خود تردید دارند ، در انجام تکالیف کوشش و پافشاری می‌کنند و در نتیجه عملکرد آن ها در انجام تکالیف بهتر است . عوامل بسیاری در شکل گیری عوامل انگیزش و شناختی نقش دارند.

باور های خود کار آمدی زمینه ی تازه ی در پژوهش های روان شناختی ایجاد ‌کرده‌است. هر پژوهشی در این زمینه می‌تواند جنبه اکتشافی داشته باشد و به شناخت ماهیت و کنش وری آن کمک کند . از لحاظ علمی با توجه به اثرات گسترده امید با باورهای خودکار آمدی تا حدودی اهمیت چنین پژوهشی را نمایان می‌سازد.

خود کار آمدی ، یکی از مفاهیم مورد تأکید در نظریه های یادگیری است . خود کار آمدی (به قضاوت فرد ‌در مورد توانایی‌های خود برای انجام ‌موفقیت آمیز یک تکلیف یا کار) گفته می شود . (وولفلک،۲۰۰۴) تئوری خودکار آمدی بندورا، به نقش اعتماد و اطمینان و عزت نفس فرد نسبت به توانایی هایش در انجام رفتار خواسته شده از وی تأکید دارد.(بندورا و آدامز ۲۰۰۲) باورهای خود کار آمدی تعیین می‌کند که افراد تا چه اندازه برای فعالیت خود انرژی صرف می‌کنند و تا چه میزان در برابر موانع مقاومت می نمایند.(پاجارس و شانک،۲۰۰۱) خود کار آمدی بر رفتار فرد بسیار تاثیر گذار است . به عنوان مثال ، دانش آموز دارای خودکارآمدی سطح پایین ممکن است حتی برای یک امتحان خودش را آماده نکند ، زیرا فکر می‌کند که هر اندازه زحمت بکشد ، فایده ای نخواهد داشت.(سانتروک۲۰۰۴)